این جملات اضطراب آور را به مادران شاغل نگویید!

مجله تفریحی زیباروز پلاس: اینها جملاتی است که شاید یک مادر شاغل بارها از اطرافیانش شنیده باشد. او می تواند ظاهراً بی تفاوت از کنار این جملات بگذرد و با لبخند به همدردی اطرافیانش پاسخ دهد، اما مادر شاغل اغلب از اینکه مادر خوبی برای فرزندش نیست یا مادر ناکافی است، احساس اضطراب و ناراحتی می کند!

وقتی به صحبت های مادران شاغل گوش می دهید، دلشان به درد می آید و بسیاری از آنها از فشار روحی و اضطراب ناشی از اطرافیانشان صحبت می کنند.

از جریان خود بیاموزید!

سمیرا مادری 35 ساله و شاغل است و پسر کوچکش تازه وارد کلاس اول می شود: «من مادر شاغلی هستم که به دلیل نیازهای مالی و اینکه در خانه ماندن من را بسیار افسرده می کند ترجیح می دهم کار کنم. فکر می کنم اگر موقعیت اجتماعی داشته باشم حالم بهتر است و حتی می توانم مادر شادتری برای پسرم باشم. البته فشار مضاعفی روی من وجود دارد. بعد از 8 ساعت کار، کار دومم شروع می شود، خانه داری و از طرفی باید به درس پسرم رسیدگی کنم. اما به هر حال با این وضعیت کنار می آیم. با این حال اطرافیانم گاهی با اظهار نظرهای نامناسب احساس بدی در من ایجاد می کنند.

اغلب مادر همسرم در مورد پسرم به من کمک می کند که می دانم کار سختی است. با این حال، هر بار که برای تحویل پسرم می روم، او چیز ناخوشایندی به من می گوید که واقعاً آزارم می دهد. مثلاً: «ماشاالله همه کارهایت را خواهی کرد!» خانه اش مثل گله است! بچه هایش را خوب تربیت می کند!» من واقعاً از این جملات رنج می برم؛ چون زندگی خوبی دارم و با تمام وجود برای این زندگی می جنگم…»

همیشه بدو!

مليحه مادري 40 ساله و استاد دانشگاه است كه علاوه بر دانشجويان، بايد از دو فرزند خردسالش نيز مراقبت كند: «معلم خوب بودن در كار و همسر و مادري كامل بودن در عين حال. به اندازه کافی استرس زا.محیط به مادر اولویت نمی دهد که برخلاف تبلیغات بچه دار شدن است.وقتی از سر کار برمی گردم علاوه بر کارهای زیاد خانه باید مراقب بچه ها هم باشم. ساعت 5 صبح به محل کار می روم و بعد از ظهر که به خانه می رسم، کارهای خانه و کلاس های کودک را تا ساعت 1 صبح انجام می دهم، اما اطرافیانم به من احساس می کنند که مادر خوبی نیستم؛ چون کار می کنم. !”

چرا باید علایقم را فراموش کنم؟

سحر 37 ساله نیز مادری شاغل است که این روزها مشغول تربیت دختر چهار ساله خود است: «مادرهای شاغل همیشه حرف های ناخوشایند و البته تکراری اطرافیان خود را می شنوند. مثلا این همه سال برای دلت کار کردی اما حالا باید برای بچه ات زندگی کنی! یا اینکه بچه هایی که مادران شاغل دارند کمبود محبت دارند! حتی خیلی وقت ها بعضی ها می گویند دوست داری چطور با بچه کوچیک بروی؟ چرا بعضی ها فکر می کنند که یک مادر شاغل باید خودش و همه علایقش را فراموش کند؟ اگر موفق شود بین زندگی خود و تربیت فرزند تعادل ایجاد کند. – این حرف ها را زمانی می شنوم که مادرم مراقب فرزندم است و فکر می کنم مادرانی که باید بچه هایشان را به مهد کودک ببرند، حرف های بدتری هم می شنوند.

خانم خانه دار هم شغل تمام وقت دارد

طیبه مادری 30 ساله است که وقتی فرزندش کلاس اول را شروع کرد، تصمیم گرفت بیرون از خانه کار نکند و تازه خانه دار شود: «از 19 سالگی کار می کردم و همیشه درآمد داشتم. تا 6 سالگی پسرم به کار ادامه دادم و فشار زیادی روی من بود، اما از یک منظر ترجیح شخصی من این بود که تمام وقتم را صرف خانواده کنم و خانه دار شوم. خانه داری هم یک کار تمام وقت است و ممکن است روزی نیم ساعت هم وقت دراز کشیدن نداشته باشم. خانه داری شغلی است که مرخصی و حقوق ندارد و مزیت کار در بیرون همان حق و حقوقی است که زن دارد. درست است که من در حال حاضر خانه را ترجیح می دهم، اما فکر می کنم یک زن توانایی کافی برای انجام کارهای خانه و خارج از منزل را دارد. شاید تنها چیزی که از شوهرش و اطرافیانش می خواهد این باشد که او را درک کنند و احساسات مادرانه اش را زیر سوال نبرند.»

چگونه یک مادر شاغل دچار فرسایش روانی می شود؟

گهریسنا انزانی (روانشناس) که پیش از این با مجله تفریحی زیباروز گفت و گو کرده بود، معتقد است: برخی مطالعات نشان می دهد که دختران مادران شاغل از رضایت تحصیلی بالاتر، اعتماد به نفس، پیشرفت تحصیلی، روحیه سازش، فداکاری نسبت به خود و پیروی از خواسته های خود، مادران خانه دار هستند. موفق تر از دختران است، بنابراین به نظر می رسد کار مادر در خارج از خانه تأثیرات مطلوبی بر فرزندان دختر دارد. البته مطالعات متناقض دیگری نیز وجود دارد که نشان می دهد کودکان مادران شاغل خواب، نگرانی و نافرمانی بیشتری دارند. همچنین احساس شرم، ترس و اضطراب در دختران بیشتر است و اختلالات روانی، اجتماعی و رفتاری در پسران بیشتر است، اما با این وجود هر چه مادر تحصیلات بیشتری داشته باشد و با همسرش تعامل بهتری داشته باشد، زندگی را بهتر می شناسد. مهارت دارد و حضور با کیفیتی در خانه دارد. می تواند از همه این اختلالات جلوگیری کند.”

این روانشناس با بیان اینکه اشتغال گاهی اوقات باعث ایجاد استرس می شود و والدین می توانند این استرس را به فرزندان خود نیز منتقل کنند، تصریح کرد: مادر شاغل وظیفه بزرگی دارد. بنابراین، باید بین کار و خانه تعادل ایجاد کنید. در غیر این صورت دچار فرسایش روانی و اختلالات رفتاری می شود و فرزندانش دچار اضطراب می شوند. مادر نقش برجسته ای در امنیت و خوشبختی کودک دارد، بنابراین مادری که با کار می تواند احساس بهتری را تجربه کند، می تواند با برنامه ریزی صحیح، حس آرامش را به همسر و فرزند خود نیز منتقل کند.

انزانی در عین حال می گوید: «مادرها باید فضای گرمی در خانه ایجاد کنند و برای فرزندان خود اهداف کوچکی از جمله تماشای فیلم با هم، بازی و آشپزی با هم و… در خانه دنبال کنند، همچنین مادر شاغل باید رعایت شود. باید ابتدا به نیازهای خود به عنوان یک مادر توجه کند تا بتواند با همسر و فرزند خود رابطه بهینه ای داشته باشد زیرا مادر شاد و هدفمند در اداره خانه موفق تر است. “

انتهای پیام