بازگشت به خانه پدری – مجله تفریحی زیباروز
افزایش شدید قیمت مسکن و اجاره بها موجب بروز آسیب های اجتماعی بیشتر در جامعه شده است که یکی از آنها بازگشت متاهلین به خانه های پدری است.
به گزارش مجله تفریحی زیباروز، این روزنامه مربای مربا او نوشت: «سالهاست تابستانها زمان آوارگی بوده است، اما به دلیل وضعیت مسکن دیگر فصل آن نیست. عی مشکلی که همواره با استرس و فشارهای روانی مرتبط با یافتن سرپناه مناسب همراه بوده است. حکایت زندگی در ایران آبکی است، اما آنچه که آشفتگی این روزهای این بازار بر مهاجران ابدی شهرها تحمیل کرده است، تفاوت های شگفت انگیزی با گذشته دارد. با توجه به تورم بالا، تعداد مستاجران هر روز در حال افزایش است. گزارش مرکز پژوهش های مجلس نشان می دهد که 34 درصد ایرانی ها و 45 درصد تهرانی ها مستاجر هستند. این ارقام به این معنی است که حدود نیمی از جمعیت پایتخت هر ساله با مشکل تمدید قراردادها یا جابجایی آنها مواجه هستند.
گزارش مرکز تحقیقات مربوط به سال 1377 است و کارشناسان این حوزه معتقدند شتاب تعداد بی خانمان ها در این دو سال بیش از حد انتظار است. به طوری که تعداد مستاجران از مالک افزایش یافت. مستاجران در سال های اخیر به دلیل افزایش اجاره بها به مناطق پایین تر و حاشیه شهر تهران نقل مکان کرده اند. ترفندهای تلخ دیگری نیز در این فرآیند وجود دارد. برخی از مشاوران املاک می گویند اکنون متاهلین به فکر زندگی مشترک هستند که سال هاست به مجردها محدود شده است. به این معنا که دو خانواده به دلیل گرانی مسکن در یک خانه زندگی می کنند. برخی دیگر از فعالان اجتماعی از تشدید موج بازگشت زوجین به خانه های پدری به دلیل کمبود مسکن خبر دادند. در این میان کارشناسان اجتماعی معتقدند جابجایی مستمر مسکن که این روزها به دلیل افزایش قیمت و اجاره بها مسکن گران شده است، علاوه بر افزایش اضطراب، پرخاشگری، افسردگی، ناامیدی و ناسازگاری با محیط می تواند پیامدهای بلندمدتی داشته باشد. برای زندگی و روابط اجتماعی، این هشدارها را هم اکنون در سخنان برخی مسئولان می توان دید. محمدباقر قالیباف چندی پیش گفت: امنیت روانی و اجتماعی جامعه با موضوع مسکن مرتبط است. در همین حال “چه باید کرد؟” سوال نیز این است که “چه چیزی در انتظار ماست؟” سوال دوم
مهاجرت فقرا از تهران
در مورد وضعیت کنونی بازار مسکن حرف های زیادی برای گفتن وجود دارد. زیرا در پایتخت هر ساله تقریباً هر فرد دیگری نگران یافتن پناه است و به همین دلیل از هر خبری در این زمینه آگاه است. طی پنج سال گذشته، جهش قیمت مسکن در ایران به حدی بوده است که از 49 درصد جمعیت مستاجران دیگر پایتخت، اندکی امیدوار به داشتن خانه هستند. کارشناسان این حوزه می گویند اتفاقی که سال گذشته در بازار مسکن افتاد در سه دهه اخیر بی سابقه بوده است. میانگین قیمت هر مترمربع زیربنا در سال 99، 23 میلیون تومان بوده که نسبت به سال قبل 80 درصد افزایش داشته است! میانگین این رقم در سال جاری 30 میلیون تومان است. این اختلال باعث شده تا بازار اجاره هر روز رکورددار شود. نگاهی به فایل های موجود در بازار اجاره نشان می دهد که با نرخ های رهن فعلی حدود دو سال پیش امکان خرید خانه در تهران وجود داشت! این اتفاقات رفتار مستاجران را به شدت تغییر داد. تعداد قابل توجهی به پایتخت نقل مکان کردند و به شهرها نقل مکان کردند. «هجرت فقرا از تهران». برخی دیگر به دلیل عدم امکان پرداخت اجاره بها به مناطق ارزان تر و برخی شهرهای حاشیه تهران نقل مکان کرده اند. آمارهای اتحادیه مشاوران املاک نشان از رونق مسکن با اجاره کم در مناطقی مانند 21 دارد. تغییرات حتی شدیدتر از افزایش قابل توجه تقاضا برای مسکن در خوابگاه های خودگردان در شهرهای بزرگ (برای اطمینان از هزینه های مسکن تک) است. خانواده ای که اخیراً در مورد آن صحبت شده است. توسط یکی از مسئولان اتحادیه مشاوران املاک نامیده شد.
اختلالات روانی و سونامی
ما همچنین به آمار و ارقام وحشتناک تر نیز نگاه خواهیم کرد. در این بین یک سوال مهم مطرح می شود که با ادامه این روند، وضعیت روحی و روانی مستاجران چه خواهد شد؟ امنیت روانی آنها به دلیل نداشتن سرپناه که یکی از خواسته های اساسی بشر است چه پیامدهایی دارد؟ بسیاری از کارشناسان روانشناسی و اجتماعی بر این باورند که افزایش استرس روانی ناشی از تغییرات مداوم و سالانه باعث آسیب های روانی بسیاری از جمله درگیری و ناسازگاری در بین افراد می شود.
فرهاد شیبانی، روانشناس معتقد است که اساساً هر تغییری اصل سازگاری را در انسان مختل می کند. وی به جام جم گفت: تغییر در ثبات افراد منجر به اختلالات اضطرابی و ناسازگاری می شود و تاب آوری آنها را در برابر مشکلات پیش پا افتاده و روزمره کاهش می دهد. همین موضوع می تواند آسیب های روانی دیگری را به همراه داشته باشد».
در نظر دارد که سرپناه، کودکان و نوجوانان یکی از آسیب پذیرترین گروه ها در برابر این کمبود امنیت هستند. زیرا سازگاری بالایی دارند و می توانند خیلی سریع به مکان جدید عادت کنند اما به مرور زمان به دلیل از دست دادن حلقه دوستان خود در مدرسه و محل تحصیل بسیار ناراحت و افسرده می شوند.
شیبانی ادامه می دهد: ترک دلبستگی در بزرگسالان نیز به دلیل ایجاد دلبستگی های عاطفی باعث استرس روانی می شود.
هادی معتمدی، روانشناس اجتماعی نیز معتقد است که علاوه بر اثرات منفی فردی، می تواند تبعات امنیتی و اجتماعی زیادی داشته باشد. وی به جام جم گفت: داشتن سرپناه یکی از اساسی ترین نیازهای انسان است و نمی توان آن را به تاخیر انداخت.
وی همچنین به تند بودن این نکته در تهران اشاره میکند و میگوید: «گرانی در شهرستانها به اندازه تهران نیست و این سوال را ایجاد میکند که ممکن است هزینههای زندگی در تهران افزایش عمدی داشته باشد. وی ادامه داد: زیرا تنها راه کاهش جمعیت پایتخت به گفته بسیاری از مسئولان افزایش هزینه های زندگی است و به جای تمرکز زدایی از امکانات در پایتخت خواستار افزایش هزینه ها هستند تا برخی از شهروندان به اجبار از پایتخت کوچ کنند. “
تاثیر مسکن بر کاهش ازدواج
آثار نابسامانی بازار اجاره تنها بر روان مستاجران ایرانی تاثیر نداشته است. این تاثیرات از حوزه امنیتی و افزایش تعداد حاشیه نشینان تا کاهش ازدواج و تولید مثل و افزایش طلاق ادامه دارد. این نکته را محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی نیز عنوان می کند و وضعیت نامناسب مسکن را یکی از دلایل تاخیر ازدواج عنوان می کند. نمونه ای واضح و البته تلخ از تاثیر افزایش قیمت آپارتمان در کاهش تمایل جوانان به ازدواج را می شنویم اما از زبان آرش دولتشاهی، وکیل و مشاور خانواده.
وی در توضیح برخی از شرایط عجیب ازدواج که اخیراً در بین زوج های جوان رایج شده است، می گوید: شرط می بندم تا زمانی که هر دو طرف در خانه پدری خود هستند ازدواج کنند.
این یکی از پیامدهای تلخ تاثیر مسکن بر تمایل جوانان به ازدواج است. این گفته را در کنار آمار مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی قرار دهید که نشان می دهد تنها در پایتخت 500 هزار واحد رایگان وجود دارد و 2.5 میلیون واحد خالی در سراسر ایران پرتاب می شود. در حالی که طبق قانون، وزارت راه و شهرسازی موظف است منازل خالی را از طریق سامانه املاک و مسکن شناسایی و اطلاعات مربوط به آنها را به سازمان امور مالیاتی وصول مالیات، معاونت فنی و حقوقی سازمان امور مالیاتی ارسال کند. بر اساس واحدهای مسکونی خالی نیست. این بدان معناست که همه شعارهایی که در مورد مالیات بر خانه های خالی در سال گذشته از سوی مجلس مطرح شد، نقش خود را دارد.
تصمیم برخی از زوج های در آستانه ازدواج برای سکونت اجباری در خانه پدری را با نگاهی به گزارش تکان دهنده وزارت راه و شهرسازی از سهم اجاره بهای واحد مسکونی از درآمد خانوار باید تلخ دانست. این گزارش نشان می دهد که در تهران و کلان شهرها 64 درصد درآمد مردم صرف اجاره بها می شود. در سال 1395 و 1396 سهم مسکن از مخارج خانوارها 44 درصد، در سال 1397 به 46.8 درصد و در سال 1398 معادل 49.9 درصد اعلام شد و اکنون این آمار با جهشی خیره کننده به 64 درصد رسیده است.
انتهای پیام/