سوگواره ای برای امام‌علی؛ شهادت علی(ع)
دو قسمت قبلی آسیب دیدگی علی (ع) و بهبودی علی (ع) نوشته شده است ، این بخش کوتاه در مورد شهادت وی صحبت می کند.
A. ابن ابی الحدید در خطبه 216 (221) زیر می نویسد که از مرگ و مرگ و غرور مردم در امور ناپایدار صحبت می کند: من در طول این پنجاه سال بیش از هزار بار این خطبه را خوانده ام و گرچه من بارها آن را از دیگران شنیده ام ، اما هر بار که از آن استفاده می کردم و بدنم می لرزید ، یا به این دلیل که به گوینده اعتماد داشتم یا اینکه او چنان شایسته ، محکم و صادقانه صحبت می کرد که بر مردم تأثیر می گذاشت. ، سپس می نویسد ، چه او گفت ، همانطور كه توصیف دولت خودش است (شرح نهج البلاغه ، وت بیروت ، 1961 ، j 11 ، 153 و 154) ، جهان و مرگ علی (ع).
ب. پس از چهار سال و نه ماه خلافت ، امام در 63 یا 64 سالگی از دنیا رفت ، گویی در اندوه اندیشه و تلاش برای عدالت و انسانیت در جهان است (جورج جرداد ، “صدای عدالت بشری”) ، قم ، 2002 ، جلد 1 ، ص 103) ، عزادار شد ، اما با مرگ طبیعی که برای بسیاری اتفاق افتاد کشته نشد ، بلکه توسط شمشیر جهل مقدس ، با اقناع تسلیم کننده دین ، توسط پشتیبانی از کسانی که با عدالت مخالف هستند و البته به دلیل کمبودهای همراهان ناشایست ، تاریخ همیشه منبع مشکلات روشنفکران و اصلاح طلبان است.
س: گفته می شود که علی در بین امتها به عیسی بن مریم شباهت دارد؛ گروه ای آنقدر او را دوست دارند که در دوستی او از بین می روند و این گروه چنان دشمنی دارند که در خصومت او نابود می شوند (ابن عبد البر ، الصیطاب ، بیروت ، 1992 ، ج 3 ، ص). 1131) و این پیچیدگی شخصیت او را فراتر از درک زمان و موضوع بسیاری از جنجال ها کشاند ، تا جایی که برخی او را یک خدا و یک گروه دانستند و منبع صمیمیت با خدا را کشتند.
ت بنا به گفته معروف امام پس از دو روز رنج در بیست و یکم ماه رمضان سال 40 هجری قمری درگذشت ، اما چشم جهان و تاریخ به او گشود و با گذشت زمان نام و یاد او بیشتر و بیشتر شد موفقیت آمیز. آنچه او را از خصوصیات والای شخصی زبان متمایز می کرد ، بیش از هر چیز دو ویژگی انسانی بود: اومانیسم و عدالت.
1. از نظر امام ، کرامت انسانی به حدی بود که هیچ کس غریبه به نظر نمی رسید ، زیرا مردم یا برادران مذهبی در جهان خلقت یکسان یا یکسان هستند (ر.ک ؛ آناه البلاغه ، نامه 53) ، جهان هنوز چنین نگاهی به حقیقت نداشته است.
2. عدالت به معنای برخورداری همه از حقوق انسانی و اجتماعی است زیرا او فرزندان خود را به نفع قاتل خود توصیه می کند.
ث سه دوره زندگی امام – علی پیرو در زمان پیامبر ، علی همراه در زمان خلیفه و علی پیشوا در خلافت – به جهاد رفتند و برای تثبیت حقیقت ، تحمل بقای دین و تلاش های انقلابی برای دستیابی به عدالت (Ref: Shariati، / علی / Zbirka djela 26، 1362، p. 79).
اما نمی توان آن را توصیف کرد ، باید احیا شود ، و با ایمان پیوند داد و از حقیقت پیروی کرد تا مسلمان شود.
* عضو دانشکده م theسسه علوم و فرهنگ اسلامی ، بهار 1400. a.vasei@isca.ac.ir