ماجرای ورود اولین خودرو به ایران چه بود؟

مجله تفریحی زیباروز پلاس: شاید اولین ایده مکتوب وسیله نقلیه ای که می تواند بدون نیروی انسانی یا حیوانی حرکت کند را بتوان در کتاب «ایلیاد» اثر هومر (شاعر یونانی) یافت. در قسمتی از رمان «ایلیاد، هفایستوس (خدای آتش و فلزکاری)» یک سه چرخه متحرک می سازد و با آن حرکت می کند. اما در دنیای واقعی، این دستگاه برای اولین بار در سال 1678 توسط پدر «فردیناند فوربیست» مبلغ مسیحی بلژیکی در چین که روی فشار بخار کار می کرد، طراحی و ساخته شد. طول ماشین اولیه 65 سانتی متر بود و به عنوان وسیله ای تفریحی برای امپراتور چین ساخته شد.

شاه قاجار چگونه با اتومبیل آشنا شد؟

مظفرالدین شاه در اولین سفر خود به اروپا در سال 1279 به بلژیک رفت و در آنجا با اتومبیل آشنا شد. شاه قاجار می خواست ماشین را با خود به ایران بیاورد، بنابراین با مدیر شرکت رنو در میان گذاشت:

پادشاه: با ما دو دستگاه چقدر حساب می کنید؟

مدیر عامل پس از تعظیم و ادب به پادشاه ایران می گوید:

ماشین اول رایگان، ماشین دوم 16000 فرانک و ماشین های بعدی هر کدام 15000 فرانک.

پادشاه: آیا خودروهای زیر در خط لوله هستند؟

مدیر شرکت: ما حدود 100 خودرو را برای صادرات به ایران در نظر گرفته ایم، زیرا به یقین می دانیم که بسیاری از شاهزادگان و بزرگان، سیاستمداران و آقایان ایرانی به محض بازگشت اعلیحضرت به ایران تمایل به خرید خودرو خواهند داشت.

پادشاه: عادت نداریم از خارجی ها مجانی چیزی بگیریم، بگویند رشوه گرفتیم!

مدیر شرکت: نه؛ آقا این امکان نداره لطفا ماشین اول را به عنوان هدیه قبول کنید.

در نهایت شرکت رنو یک خودرو به او هدیه داد و خودروی دیگری را به قیمت 16 هزار فرانک یا 4 هزار تومان به شاه فروخت. این خودروها با نفت بخاری کار می کردند و با قطار به روسیه و سپس با کشتی به همراه دو راننده و دو تکنسین به ایران منتقل شدند.

جعفر شهری در کتاب «تاریخ ایران» نوشته است که مظفرالدین شاه در سال 1279 از فرانسه دو فروند رنو از طریق زمین و دریا به ایران فرستاد و می گوید یکی از این خودروها هرگز وارد ایران نشد زیرا در حین حمل و نقل آسیب دیده بود. در طول راه اشتباهاتی مرتکب شد و رها شد. خودروی دیگری نیز در ترور نافرجام محمدعلی شاه در دوشان تپه منفجر و منهدم شد. بنابراین نه بقایایی از این دو خودرو در موزه های کشور وجود دارد و نه سندی از این دو خودرو در تاریخ خودروسازی ایران وجود دارد. پس از این دو، خودرویی که برای احمدشاه از اروپا خریداری شد، به عنوان سومین خودروی وارداتی به ایران شناخته می شود.

کالسکه دود چگونه وارد زندگی مردم شد؟

با ورود اولین خودرو به ایران، استفاده از خودروهای شخصی تا سال 1368 در میان سفرای سایر کشورها در ایران، تجار، مشاهیر و دولتمردان رایج شد. این در حالی است که اولین خودروهای وارد شده به ایران در بین مردم به کالسکه دودی معروف بودند. پس از واردات خودروهای بیشتر، خودروهایی به نام کامیون که شبیه وانت های امروزی بود و خودروهایی که به عنوان خودروهای سیم گرد که برای حمل بار و مسافر استفاده می شدند وارد کشور شدند.

درویش خان؛ اولین قربانی تصادف در ایران

درویش خان، نوازنده معروف قاجار که یکی از تاثیرگذارترین افراد موسیقی ایرانی آن دوره به شمار می‌رود، به عنوان اولین قربانی تصادف رانندگی در ایران شناخته می‌شود. غروب چهارشنبه دوم دی ماه 1305 ه.ش هنگام بازگشت از یک جلسه باشگاه موسیقی در منزل یکی از دوستانش، کالسکه ای دو چرخ کرایه کرد. در آن زمان تعداد ماشین ها به زحمت به پنجاه ماشین می رسید. وقتی درشکه از خیابان امیریه به شمال می‌پیچد، یک ماشین فورد با درشکه و اسب‌هایش که از جهت مخالف می‌آیند، برخورد می‌کند. اسب های تیم در دم جان باختند و او از تیم پرت شد و با سر به زمین خورد. درویش خان بر اثر ضربه ای که به سرش وارد شد به شدت مجروح شد و پنج روز بعد در بیمارستان بر اثر ضربه مغزی در سن 54 سالگی درگذشت.

صنعت خودرو در ایران چگونه آغاز شد؟

اولین شرکت خودروسازی که «فیات ایران» بود در سال 1332 تأسیس شد، اما تولید اولین محصولات این شرکت که فیات 1100 نام داشت در سال 1339 آغاز شد و شرکت جیپ ایران (پارس خودرو) در سال 1336 تاسیس شد و اولین آن در سال 1338 بود. او ماشینی ساخت ایران تولید کرد که یک جیپ شش سیلندر با کالسکه بود.

در سال 1338 شرکت خودروسازی ایران (مرتب خودرو) تأسیس شد. این شرکت در سال 1342 اولین محصولات خود را تولید کرد که مدل های مختلف «لندرور» بود. در سال 1341 شرکت ملی ایران “ایران خودرو” تاسیس شد و در سال 1345 اولین خودروی محبوب تولید داخل به نام پیکان تولید شد. در سال 2047 بیش از 12000 دستگاه از پیکان در ایران تولید شد در حالی که تولید سایر خودروها از حداکثر 2000 دستگاه فراتر نمی رفت. این روند تا سال 1351 ادامه یافت و حدود 120000 پیکان ساخت ایران در خیابان های تهران و سایر شهرها به گردش درآمد. این تعداد در سال 57 و قبل از انقلاب اسلامی با رشد نسبتاً زیادی به بیش از 432 هزار دستگاه رسید.

انتهای پیام