فرهنگ و هنر

کفگیر اکران آنلاین به تهِ دیگ خورده است؟

هشت ماه از آغاز تجربه نمایش آنلاین فیلم های ایرانی می گذرد و علی رغم تب چند ماهه و نمایش چند فیلم دائمی متوالی ، اکنون اوج این اکران رفته و مانند سینما سوت و کور شده است. اگرچه ممکن است اینگونه نباشد و برخی از فیلم های جدید در آینده نزدیک بازار نسخه های آنلاین را گرم کنند ، اما افت فعلی دلایل مختلفی دارد.

به گزارش مجله تفریحی زیباروز ، در آوریل امسال و پس از فوران تاج و بسته شدن سینما ، تهیه کنندگان “خروج” به کارگردانی ابراهیم خاتمیکیا تصمیم گرفتند این فیلم را که در جشنواره فجر ارائه شده بود ، از طریق اینترنت بر روی سیستم های اکران مورد نیاز نمایش دهند ؛ تصمیمی که با مخالفت و موافقت فیلمسازان و دیگر فیلمسازان روبرو شد و در میان همه نظرات ، ممکن است تنها یک مخرج مشترک وجود داشته باشد. همچنین ، پروجکشن اینترنتی برای فیلم هایی که برای نمایش در سینما مناسب نیستند و به همین دلیل ترتیب نمایش شلوغ تر است ، بسیار مثر است.

بر این اساس ، با استقبال مدیران سازمان سینمایی از اکران های اینترنتی با استقبال کمتری از فیلم های پشت صحنه ، سرانجام تعداد قابل توجهی از فیلم ها به VOD رفتند و کم کم این فیلم ها در دسترس مخاطبان سینما و پلتفرم قرار گرفت.

در آن زمان ، بیش از 20 فیلم در VODs ارسال شده بود که تقریباً همه آنها در اسرع وقت غیرقانونی کپی و قاچاق شدند. نکته مهم در مورد این فیلم ها و اکران آنها این است که هیچ اشاره خاصی به دستیابی به آمار دقیق فروش و مشاهده این فیلم ها نشده است و این عدم شفافیت یکی از مشکلاتی است که برخی از فیلمسازان در رابطه با عدم ادامه موفقیت اولیه در پخش آنلاین دارند.

این روزها ، نمایش اینترنت در سیستم عامل های شناخته شده در این بخش مانند گذشته پیشرفته نیست و در حال حاضر فقط فیلم “Nakok Instruments” در دسترس است. عدم تبلیغ فیلم ها در تلویزیون و حتی خود سیستم ها یکی از دلایل مهم استقبال نه چندان چشمگیر مخاطبان از این صفحات است.

اما به غیر از تبلیغات ، دو موضوع دیگر نیز وجود دارد ، کارشناسان می گویند؛ اول از همه ، کمبود مخاطبان و فیلم های با کیفیتی وجود داشت که علاقه مندان به سینما مشتاق تماشای آنها هستند و مهمترین دلیل آن عدم ضمانت برای ایمنی فیلم ها است.

به نظر می رسد موضوع دیگر ، انواع قراردادهایی است که برای کسانی که به صورت آنلاین فیلم می بینند ، بسته شده است. تعداد زیادی از افرادی که به تازگی برای نمایش آنلاین فیلم های خود ثبت نام کرده اند می گویند که آنها قیمت های پایینی را به مدیران سیستم های نمایش درخواستی ارائه می دهند و اعتقاد بر این است که در این وضعیت تاج گذاری و تعطیلی سینماها و بی پولی چاره ای جز نمایش آنلاین نداریم. ما دو سیستم نداریم که دیگر نداریم و هیچ رقیبی وجود ندارد ، پس همین!

این یکی از دلایلی است که سینماگران ، توزیع کنندگان و تولیدکنندگانی مانند علی سرتیپی را ترغیب می کند وارد بازار VOD شود و سعی در ایجاد بستری داشته باشد.

البته در همین راستا شاهد احمدلو که قصد دارد فیلم “مشمشه” را با نام سابق “سین سین خر” به صورت آنلاین و در بستری با نام و نشان کوچک به نمایش بگذارد ، اواخر آذرماه به مجله تفریحی زیباروز می گوید: “ما برای آرام شدن باید از جایی شروع کنیم. ” با فیلمبرداری و توزیع فیلم های خوب ، حتی بدون یک بازیگر مشهور ، می توانیم انحصار نمایش فیلم ها را از سلطه یک یا دو سیستم عامل فعلی خارج کنیم و طلسم را بشکنیم. “اپرا” به دنبال حمایت از فیلم های فرهنگی ، مستقل و جشنواره های بسیار صادقانه است ، بدون هیچ یک از مافیاها و باندبازی های پشت صحنه که امروزه در سینما رایج است. این اصل مهم سرانجام ما را به توافق با اپرا رساند.

بنابراین ، باید دید که در روزهای آینده ، با کاهش نمایش های اینترنتی ، سیستم عامل های فعال متزلزل می شوند و کدام فیلمسازان خطر نمایش آنلاین فیلم های خود را دارند؟ همچنین باید دید که سیستم عامل های جدید چقدر می توانند با سیستم های شناخته شده در مردم رقابت کنند ، که شفافیت آمار مخاطبان و فروش آنها یک نیاز جدی است.

انتهای پیام

دکمه بازگشت به بالا