بهترین راه‌ها برای تسکین کمردرد
بررسی ۱۳۸ کارآزمایی بالینی شواهدی را در مورد گزینه‌های دارویی برای سالمندان مبتلا به درد مرتبط با ستون فقرات که اساساً هر گونه درد در امتداد گردن و پشت، ارائه می‌کند.
به گفته دکتر مایکل پرلوف، محقق ارشد این مطالعه و متخصص مغز و اعصاب در دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون، یک نکته اساسی این است که هیچ درمان یکسانی برای همه افراد دارای کمردرد وجود ندارد.
وی در این رابطه گفت که انتخاب دارو تا حدی به علت اصلی درد بستگی دارد. اما به خصوص در مورد افراد مسن، هر گونه شرایط بهداشتی و دارو‌هایی که مصرف می‌کنند نیز یک عامل است.
پرلوف در این رابطه گفت: شما باید مراقب تداخلات دارویی و عوارض جانبی آن باشید. در عین حال، این مسائل نباید مانع از تسکین درد افراد مسن شود. اگر فردی مسن هستید و به شما گفته شده است که هیچ گزینه‌ای برای مدیریت درد شما وجود ندارد، ممکن است لازم باشد به یک متخصص درد مراجعه کنید.
وی در ادامه توضیحاتش افزود: ما با سلاح‌های دارویی، تزریقی، فیزیوتراپی و در برخی موارد جراحی می‌توانیم کار‌های زیادی انجام دهیم. در افراد جوانتر، کمردرد و گردن درد اغلب به عضله مربوط می‌شود. در حالی که این موضوعمی تواند برای افراد مسن نیز صادق باشد، اما آن‌ها اغلب درد‌های مربوط به تغییرات دژنراتیو در ستون فقرات خود را دارند که ناشی از عواملی مانند ساییدگی و پارگی در دیسک‌ها یا غضروف‌هایی است که مفاصل ستون فقرات را محافظت می‌کند.
این بررسی نشان داد که برای این نوع درد، مسکن‌های رایج، از جمله دارو‌های ضد التهابی غیر استروئیدی و استامینوفن، می‌توانند کمک کنند. دارو‌های ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن، موثرتر از استامینوفن هستند. اما از سوی دیگر استامینوفن ممکن است برای برخی از سالمندان، از جمله کسانی که در معرض افزایش خطر خونریزی معده هستند، یا افرادی که بیماری کلیوی یا قلبی دارند، انتخاب مطمئن تری باشد.
باید در نظر داشت در استفاده و تجویز دارو‌های ضد التهابی غیر استروئیدی، استفاده محدود کلیدی است. محققان توصیه می‌کند که افراد مسن آن‌ها را به مدت دو یا سه روز در طول تشدید درد مصرف کنند، اما از مصرف آن‌ها برای هفته‌ها در یک بازه زمانی طولانی خودداری کنند.
ذکر این نکته نیز ضروری است که درد مزمن، اغلب به صورت زیاد و کم تجربه می‌شود بنابراین نیاز‌های درمانی شما در زمان‌های مختلف متفاوت است.
در برخی موارد، کمردرد ناشی از فشار روی عصب است. یک مثال شایع در این رابطه، عصب سیاتیک است، که در آن عصب فوق تحت فشار قرار گرفته و دلیل آن نیز اغلب، جا به جا شدن یک دیسک در قسمت پایین ستون فقرات است که از جای خود خارج می‌شود. این رویداد می‌تواند باعث دردی شود که از قسمت پایین کمر به سمت پشت ساق ساق پا امتداد پیدا می‌کند.
این بررسی نشان داد که دارو‌های ضد التهابی غیر استروئیدی می‌توانند به کاهش درد سیاتیک کمک کنند. دکتر پرلوف در این رابطه گفت: گزینه دیگر، دارو‌های خاص مانند گاباپنتین و پره گابالین برای کنترل درد‌های عصبی است.
این داروها عوارض جانبی بالقوه خود از جمله سرگیجه و مشکلات تعادل را دارند، این مطالعات نشان داد، هر گونه مزایا باید در مقابل این خطرات سنجیده شود. مصرف این داروها، به ویژه برای افراد مسن که از دارو‌های دیگری مانند بنزودیازپین‌ها استفاده می‌کنند که می‌توانند باعث سرگیجه و زمین خوردن شوند، باید حساب شده و تحت کنترل باشد.
از جمله یافته‌های دیگر این مطالعه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
برخی شل کننده‌های عضلانی، مانند کاریزوپرودول و کلرزوکسازون، خطر کاهش ادراک و افتادن را به همراه دارند. اما برخی دیگر از جمله تیزانیدین و باکلوفن می‌توانند با دوز‌های کم درد گردن یا کمر افراد مسن را کاهش دهند.
برای کمردرد مزمن، برخی از دارو‌های ضد افسردگی – به ویژه دولوکستین و Cymbalta در آزمایش‌ها مفید بوده‌اند. این داروها به ویژه زمانی که یک فرد مسن دارای علائم درد و افسردگی باشد، ممکن است انتخاب‌های خوبی باشند.
هنگامی که دارو‌های خوراکی با شکست مواجه می‌شوند، تزریق مسکن یا کورتیکواستروئید‌های ضد التهابی ممکن است به درد مزمن کمک کند.
شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی Drugs & Aging منتشر شده است.