زبان های رایج جزیره

زبان های رایج در جزایر، دنیایی از داستان ها و تاریخ پنهان را در خود جای داده اند. این پهنه های آبی جداگانه، نه تنها مناظری خیره کننده دارند، بلکه هر کدام موزه ای زنده از گوناگونی های زبانی هستند که بازتاب دهنده مهاجرت ها، نفوذ فرهنگ ها و مقاومت بومیان است.

سفر به جزایر، همواره تجربه ای خاص برای انسان ها بوده است؛ ورود به دنیایی کوچک و خودبسنده که قوانین و فرهنگ های خاص خود را دارد. در این میان، زبان به عنوان یکی از مهم ترین ستون های هویتی، در جزایر اشکال منحصربه فردی به خود گرفته است. از گویش های باستانی که در انزوای جغرافیایی قرن ها دوام آورده اند تا زبان های کریول که از ترکیب فرهنگ های مختلف پدید آمده اند، هر جزیره گنجینه ای زبانی به شمار می رود. در این کاوش، به این پهنه های شگفت انگیز پا می گذاریم و رازهای پنهان در پس واژه های جزیره نشینان را کشف می کنیم.

پیش از آنکه در این اقیانوس بی کران تنوع زبانی غرق شویم، لازم است نکته ای را روشن سازیم. گاهی اوقات، نام برخی کشورها مانند الجزایر (Algeria) به دلیل شباهت آوایی در ذهن، با مفهوم جزیره خلط می شود. جمهوری دموکراتیک خلق الجزایر، کشوری پهناور در شمال آفریقا است و یک جزیره جغرافیایی محسوب نمی شود. با این حال، تاریخ غنی و پیچیدگی های زبانی این کشور که نتیجه قرن ها تعامل فرهنگی و استعماری است، نمونه ای درخشان از پویایی زبان ها در مناطق مختلف جهان به شمار می رود. اما تمرکز اصلی ما در این مقاله، بر جزایر واقعی و زبان های رایج در آن ها خواهد بود.

چرا زبان های جزیره ای تا این حد متنوع و منحصربه فردند؟

جزایر، در دل اقیانوس ها یا دریاها، به سان آزمایشگاه های طبیعی برای زبان شناسان عمل می کنند. جدایی فیزیکی آن ها از قاره های بزرگ، شرایطی ویژه برای تکامل و حفظ زبان ها فراهم می آورد که در هیچ کجای دیگر جهان به این شکل یافت نمی شود.

انزوای جغرافیایی و تکامل زبان

وقتی سرزمینی توسط آب از خشکی های وسیع تر جدا می شود، جریان های فرهنگی و زبانی از بیرون کندتر به آن راه می یابند. این انزوا، فرصتی طلایی برای زبان های بومی فراهم می کند تا ویژگی های خاص خود را حفظ کرده و به آرامی تکامل یابند، بدون اینکه تحت تأثیر شدید زبان های غالب قاره ای قرار گیرند. زبان ایسلندی، نمونه ای برجسته از این پدیده است. این زبان، که ریشه هایی کهن در زبان نورس باستان دارد، به دلیل انزوای جزیره ایسلند، تغییرات بسیار کمتری نسبت به همتایان قاره ای خود تجربه کرده است. کسانی که امروز به ایسلندی صحبت می کنند، می توانند متون کهن و حماسی را از قرن ها پیش بخوانند و بفهمند که گویی به زبان امروزی نوشته شده اند. این در حالی است که زبان های اسکاندیناوی در قاره اروپا، تحولات گسترده ای را پشت سر گذاشته اند.

در ژاپن نیز، زبان های بومی مانند آینو و ریوکیویی، گرچه امروز در معرض خطر قرار دارند، اما نشانه هایی از تکامل مستقل در طول قرن ها را به وضوح نشان می دهند. این زبان ها، هر یک با گرامر و واژگان خاص خود، گواه بر این انزوای جغرافیایی و تأثیر آن بر مسیر زبانی هستند. جدایی، گاهی اوقات منجر به شکل گیری گویش ها و لهجه های بسیار خاصی می شود که تنها در یک روستا یا دره کوچک از یک جزیره وجود دارند. این لهجه ها، به دلیل عدم تماس گسترده با دیگر جوامع، ویژگی های آوایی، واژگانی و حتی گرامری منحصربه فردی پیدا می کنند که هویت فرهنگی آن منطقه کوچک را رقم می زنند.

تقاطع فرهنگ ها و زبان ها

در نقطه مقابل انزوا، بسیاری از جزایر به دلیل موقعیت استراتژیک خود، به کانون های پرجنب وجوش تبادلات فرهنگی و تجاری تبدیل شده اند. این جزایر، به مثابه چهارراه های جهانی، شاهد ورود مداوم مهاجران، بازرگانان و استعمارگران بوده اند که هر یک زبان خود را به همراه آورده اند. در نتیجه، زبان های جدیدی شکل گرفته اند که انعکاسی از این آمیختگی هستند. این مناطق جایی هستند که زبان ها با هم برخورد می کنند، وام می گیرند و حتی زبان های کاملاً جدیدی مانند پیجین و کریول را خلق می کنند. این زبان ها، ساختار گرامری ساده شده ای دارند و واژگان آن ها از زبان های مختلفی گرفته شده است و به عنوان یک ابزار ارتباطی میان گروه های مختلف زبانی عمل می کنند.

جزایر کارائیب، با تاریخ پر فراز و نشیب خود از استعمار و تجارت برده، نمونه ای بارز از این تقاطع فرهنگ ها هستند. در این جزایر، زبان های بومی با زبان های اروپایی (اسپانیایی، انگلیسی، فرانسوی، هلندی) و زبان های آفریقایی در هم آمیخته و ده ها زبان کریول را پدید آورده اند. هر کدام از این زبان ها، داستان مهاجرت ها، دردها و شادی های مردمان این منطقه را در خود نهفته دارد و به بهترین شکل هویت منحصر به فرد آن ها را نشان می دهد. پویایی زبانی در چنین جزایری، همواره در حال تغییر و تکامل است و هر لحظه با ورود ایده ها و مردمان جدید، شکل تازه ای به خود می گیرد.

عوامل کلیدی مؤثر بر شکل گیری زبان های رایج در جزایر

زبان های جزیره ای، نه تنها محصول انزوای طبیعی، بلکه نتیجه مستقیم و غیرمستقیم نیروهای قدرتمند تاریخی، سیاسی و اقتصادی هستند. این عوامل، پیچیدگی های زبانی بی شماری را در این مناطق پدید آورده اند.

تاریخ استعمار و امپریالیسم

یکی از قوی ترین عوامل شکل دهنده زبان های جزیره ای، دوران استعمار و امپریالیسم اروپایی است. قدرت های بزرگ استعماری، هر جا که پا گذاشتند، زبان خود را نیز به همراه بردند و آن را به زبان آموزش، حکومت و تجارت تبدیل کردند. انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی، پرتغالی و هلندی، امروز در بسیاری از جزایر سراسر جهان به عنوان زبان های رسمی یا بسیار رایج شناخته می شوند و این میراث مستقیم استعمار است. به عنوان مثال، در جزایر کارائیب، تقریباً هر جزیره زبان استعماری متفاوتی دارد که گذشته تاریخی آن را بازگو می کند. از فرانسوی در هائیتی گرفته تا انگلیسی در جامائیکا و هلندی در کوراسائو، این زبان ها همچنان بر بافت زبانی منطقه حاکم هستند. جزایر اقیانوس آرام و اقیانوس هند نیز داستان های مشابهی دارند، جایی که زبان های بومی تحت الشعاع زبان های استعماری قرار گرفته اند و گاهی تا مرز نابودی پیش رفته اند.

زبان در جزایر، اغلب آینه ای از نبردهای تاریخی و قدرت های حاکم است؛ هر واژه، می تواند روایتگر دوران های پرفراز و نشیب باشد.

تأثیر استعمار تنها به زبان رسمی ختم نمی شود، بلکه در شکل گیری زبان های کریول نیز نقش حیاتی داشته است. زبان های کریول، ترکیب منحصر به فردی از زبان های استعماری و زبان های بومی یا آفریقایی هستند که توسط جمعیت های جدید برای برقراری ارتباط با یکدیگر ابداع شدند. این زبان ها، نه تنها ابزاری برای ارتباط، بلکه نمادی از هویت جدیدی هستند که از دل تعاملات استعماری و مقاومت های فرهنگی سر برآورده است.

موقعیت استراتژیک و مسیرهای تجاری

جزایری که در مسیرهای تجاری مهم قرار گرفته اند، اغلب به نقاط تبادل کالا، فرهنگ و البته زبان تبدیل شده اند. بازرگانان از ملیت های مختلف، با خود واژگان و اصطلاحات جدیدی را می آورند که به تدریج وارد زبان های محلی می شود. این تبادلات می توانند منجر به وام گیری های گسترده واژگانی و حتی تغییرات گرامری در زبان های بومی شوند. دریای مدیترانه، با جزایر متعدد خود مانند مالتا و قبرس، نمونه ای عالی از این پدیده است. این جزایر قرن ها در مسیرهای تجاری شرق و غرب قرار داشته اند و زبان های آن ها نشانه هایی از نفوذ زبان های فنیقی، یونانی، رومی، عربی، ایتالیایی و انگلیسی را در خود دارند.

همین طور، جزایر مالایا در آسیای جنوب شرقی، به دلیل موقعیت محوری خود در مسیرهای تجاری بین شرق و غرب، شاهد شکل گیری زبان هایی بوده اند که از واژگان مالایی، چینی، هندی، عربی و اروپایی بهره گرفته اند. این جزایر نه تنها مراکز تجاری بودند، بلکه محل تلاقی تمدن های بزرگ نیز به شمار می رفتند. در چنین محیط هایی، زبان ها نه تنها برای بقا، بلکه برای شکوفایی و گسترش، با یکدیگر تعامل می کردند و این تعاملات، بافتی زبانی غنی و چندلایه را ایجاد می کردند.

اقوام بومی و مهاجرت های تاریخی

تاریخ زبانی بسیاری از جزایر، با داستان مهاجرت های بزرگ و استقرار اقوام بومی آغاز می شود. زبان های آسترونزیایی، که از ماداگاسکار در غرب تا جزیره ایستر در شرق اقیانوس آرام پراکنده اند، یکی از گسترده ترین خانواده های زبانی در جهان هستند. این زبان ها، محصول موج های مهاجرتی باستانی هستند که هزاران سال پیش از آسیای جنوب شرقی آغاز شد و در نهایت، تمام جزایر اقیانوس آرام را در بر گرفت.

در هر جزیره، این زبان های آسترونزیایی به ده ها و صدها گویش محلی تقسیم شدند و به دلیل انزوا، به زبان های کاملاً مجزا تکامل یافتند. این زبان های باستانی، ریشه های عمیقی در فرهنگ و تاریخ مردمان جزیره دارند و اغلب، داستان های شفاهی، اساطیر و دانش سنتی را در خود حفظ کرده اند. امروزه، بسیاری از این زبان ها در معرض تهدید قرار دارند، اما همچنان نماد هویت و اصالت مردمان بومی جزیره نشین به شمار می روند. مهاجرت های بعدی، از جمله مهاجرت های دوران استعمار و پس از آن، به این تنوع زبانی افزوده اند و لایه های جدیدی از همزیستی و تعامل زبانی را در این جزایر ایجاد کرده اند.

دسته بندی جزایر بر اساس وضعیت زبانی (با نمونه های موردی)

برای درک بهتر پیچیدگی های زبانی جزایر، می توان آن ها را بر اساس وضعیت زبانی شان دسته بندی کرد. هر دسته، ویژگی های منحصربه فردی را به نمایش می گذارد که حاصل ترکیب عوامل جغرافیایی، تاریخی و فرهنگی است.

جزایری با یک زبان رسمی غالب و زبان های بومی محدود

در برخی جزایر، یک زبان خاص به دلیل عوامل تاریخی یا جمعیتی، به زبان غالب تبدیل شده و جایگاه رسمی یافته است، در حالی که زبان های بومی دیگر ممکن است در حاشیه قرار گیرند و تعداد گویشوران آن ها کم باشد.

مثال: ژاپن

ژاپن، مجمع الجزایری باستانی و دارای تمدنی کهن، در درجه اول با زبان ژاپنی شناخته می شود که زبان رسمی و غالب آن است. این زبان، با خطوط خاص و ساختار گرامری پیچیده اش، نماد هویت ملی ژاپن است. اما در کنار ژاپنی، زبان های بومی دیگری نیز وجود دارند که متأسفانه در معرض خطر انقراض قرار گرفته اند. زبان آینو، که توسط مردم بومی آینو در شمال ژاپن (به ویژه هوکایدو) صحبت می شود، از نظر زبان شناختی کاملاً متفاوت از ژاپنی است و ریشه هایی مرموز دارد. همچنین، زبان های ریوکیویی در جزایر جنوبی ژاپن، با اینکه از خانواده زبان های ژاپنیک هستند، اما تفاوت های عمده ای با ژاپنی استاندارد دارند و اغلب به عنوان زبان هایی جداگانه در نظر گرفته می شوند. تلاش هایی برای حفظ این زبان های در حال فراموشی در جریان است، اما چالش ها همچنان باقی اند.

مثال: ایسلند

ایسلند، جزیره ای در اقیانوس اطلس شمالی، نمونه ای remarkable از حفظ زبان است. زبان ایسلندی، که ریشه های قوی در نورس باستان دارد، به دلیل انزوای جغرافیایی جزیره، کمتر از سایر زبان های ژرمنی دچار تغییر و تحول شده است. ایسلندی ها به حفظ خلوص زبان خود افتخار می کنند و کلمات جدید را اغلب با ترکیب کلمات موجود ایجاد می کنند تا از واژگان خارجی کمتر استفاده شود. این تعهد به حفظ زبان، ایسلندی را به یکی از باثبات ترین زبان های زنده جهان تبدیل کرده است، به طوری که گویشوران امروزی به راحتی می توانند متون هزارساله را بخوانند.

جزایری با چند زبان رسمی یا رایج به دلیل تاریخچه پیچیده

برخی جزایر، به دلیل قرار گرفتن در چهارراه تمدن ها و تجربه دوره های مختلف استعمار، دارای بافتی زبانی چندلایه هستند که شامل چندین زبان رسمی یا بسیار رایج است.

مثال: مالتا

مالتا، جزیره ای کوچک در قلب مدیترانه، گنجینه ای زبانی به شمار می رود. زبان مالتی، که زبان ملی این کشور است، ریشه های سامی دارد و از زبان عربی شکل گرفته، اما تحت تأثیر شدید زبان های ایتالیایی (به ویژه سیسیلی) و انگلیسی قرار گرفته است. این زبان، تنها زبان سامی در اروپا و تنها زبانی است که با خط لاتین نوشته می شود. در کنار مالتی، زبان انگلیسی نیز به دلیل دوران طولانی استعمار بریتانیا، زبان رسمی و بسیار رایج است و در آموزش و تجارت نقش پررنگی دارد. این ترکیب زبانی، مالتا را به فرهنگی غنی و چندوجهی تبدیل کرده است.

مثال: سری لانکا

سری لانکا، جزیره ای در جنوب هند، دارای دو زبان رسمی اصلی است: سینهالی و تامیلی. سینهالی، که توسط اکثریت سینهالی ها صحبت می شود، از خانواده زبان های هندوآریایی است، در حالی که تامیلی، که توسط اقلیت تامیلی صحبت می شود، از خانواده زبان های دراویدی است. این تفاوت های زبانی، در طول تاریخ گاهی منجر به تنش های سیاسی شده است. زبان انگلیسی نیز، به دلیل استعمار بریتانیا، به عنوان یک زبان ارتباطی، تجاری و آموزشی در سراسر جزیره استفاده می شود و نقش مهمی در برقراری ارتباط بین گروه های زبانی مختلف ایفا می کند.

مجمع الجزایر با تنوع زبانی فوق العاده

در برخی مجمع الجزایر، به دلیل وسعت، پراکندگی جغرافیایی و تاریخچه مهاجرتی پیچیده، با تنوع زبانی شگفت انگیزی روبرو هستیم که گاهی به صدها زبان می رسد.

مثال: اندونزی

اندونزی، با بیش از ۱۷۵۰۰ جزیره، یکی از کشورهای دارای بالاترین تنوع زبانی در جهان است. در این کشور، صدها زبان بومی از خانواده زبان های آسترونزیایی صحبت می شود که از آن جمله می توان به جاوه ای، سوندایی، مادورایی و بالیایی اشاره کرد. هر یک از این زبان ها، تاریخ و ادبیات غنی خود را دارند و توسط میلیون ها نفر صحبت می شوند. برای برقراری ارتباط میان این گروه های زبانی متنوع، زبان اندونزیایی (که شکلی استاندارد شده از مالایی است) به عنوان زبان ملی و ارتباطی سراسری پذیرفته شده است. این زبان، نقش حیاتی در وحدت ملی و تسهیل ارتباطات در این کشور پهناور دارد.

مثال: پاپوآ گینه نو

پاپوآ گینه نو، جزیره ای در اقیانوس آرام، به معنای واقعی کلمه موزه ای از زبان های جهان است. با بیش از ۸۰۰ زبان زنده، این کشور بالاترین تراکم زبانی را در جهان دارد. بسیاری از این زبان ها، متعلق به خانواده های زبان های پاپوآیی هستند که از نظر زبان شناختی بسیار متنوع و پیچیده اند. این تنوع بی نظیر، نتیجه انزوای شدید جوامع مختلف در دره ها و مناطق کوهستانی صعب العبور این جزیره است. در کنار این زبان های بومی، انگلیسی به عنوان زبان رسمی و توک پیسین و هیری موتو به عنوان زبان های پیجین (که برای ارتباطات مشترک استفاده می شوند) در این کشور رایج هستند. حفظ این گنجینه زبانی، چالش بزرگی است، چرا که بسیاری از این زبان ها تنها توسط چند صد نفر صحبت می شوند و در معرض خطر جدی انقراض قرار دارند.

جزایری که زبان های سلتی در آن ها رایج است

در پاسخ به نکته برجسته شده در محتوای رقبا، لازم است به زبان های سلتی جزیره ای بپردازیم که ریشه هایی کهن در تاریخ و فرهنگ اروپا دارند و عمدتاً در جزایر بریتانیا و ایرلند یافت می شوند.

زبان های سلتی جزیره ای یکی از دو شاخه اصلی خانواده زبان های سلتی هستند که از نیاسلتی در جزایر بریتانیا تکامل یافته اند. این زبان ها شامل دو زیرشاخه اصلی می شوند:

1. گیدلی (Goidelic):
   • ایرلندی (Gaeilge): زبان ملی جمهوری ایرلند که در مناطق گلتات (Gaeltacht) به طور سنتی صحبت می شود.
   • گالیک اسکاتلندی (Gàidhlig): زبانی که در ارتفاعات و جزایر غربی اسکاتلند رایج است.
   • مانکس (Gaelg): زبان بومی جزیره مان، که پس از یک دوره احیا، دوباره در حال گسترش است.
2. بریتونی (Brythonic):
   • ولزی (Cymraeg): زبان ملی ولز که هنوز هم توسط بخش قابل توجهی از جمعیت صحبت می شود.
   • کورنی (Kernewek): زبان بومی کورنوال در جنوب غربی انگلستان که پس از انقراض، در حال احیا است.
   • برتون (Brezhoneg): گرچه این زبان در شبه جزیره بروتانی فرانسه (که جزیره نیست) صحبت می شود، اما ریشه های بریتونی دارد و از مهاجرت های تاریخی از بریتانیا نشأت گرفته است.

این زبان ها در طول تاریخ با نفوذ زبان های دیگر، به ویژه انگلیسی، دست و پنجه نرم کرده اند. دوران استعمار و گسترش زبان انگلیسی، بسیاری از گویشوران این زبان ها را مجبور به کنار گذاشتن زبان مادری خود کرد. با این حال، در دهه های اخیر، تلاش های گسترده ای برای احیا و حفاظت از این میراث زبانی آغاز شده است. برنامه های آموزشی، رسانه های محلی و حمایت دولت ها، به این زبان ها فرصتی دوباره برای بقا و شکوفایی داده است. زبان هایی مانند ولزی و ایرلندی، اکنون در مدارس تدریس می شوند و حضور پررنگی در رسانه ها و فرهنگ مدرن دارند و برای نسل جدید، نمادی از هویت و ریشه های فرهنگی شان به شمار می روند.

چالش ها، حفاظت و آینده زبان های جزیره ای

زیبایی و تنوع زبان های جزیره ای، با چالش های جدی نیز همراه است. بسیاری از این زبان ها در معرض تهدید قرار دارند، اما امید به آینده و تلاش های خستگی ناپذیر برای حفاظت از آن ها، در جریان است.

تهدید زبان های بومی

جهانی سازی، با گسترش زبان های غالب و یکسان سازی فرهنگی، یکی از بزرگترین تهدیدها برای زبان های بومی جزیره ای است. مهاجرت جوانان از جزایر کوچک به مراکز شهری، تغییرات جمعیتی و حتی بلایای طبیعی و تغییرات اقلیمی، به طور مستقیم بر کاهش تعداد گویشوران زبان های بومی تأثیر می گذارد. وقتی جوامع بومی مجبور به جابه جایی می شوند یا فرزندان آن ها به زبان های رسمی و غالب تر آموزش می بینند، زنجیره انتقال زبانی قطع می شود و زبان به تدریج به فراموشی سپرده می شود. هر زبانی که از بین می رود، تنها یک مجموعه از واژگان و دستور زبان نیست که محو می شود؛ بلکه یک جهان بینی، یک تاریخ شفاهی و یک فرهنگ کامل نیز از دست می رود.

تلاش ها برای احیا و حفاظت

با وجود تهدیدها، تلاش های دلگرم کننده ای برای احیا و حفاظت از زبان های جزیره ای در جریان است. برنامه های آموزشی دوزبانه که زبان بومی را در کنار زبان رسمی آموزش می دهند، نقش حیاتی در حفظ این زبان ها ایفا می کنند. مستندسازی زبان ها از طریق ضبط صوتی، نوشتار و فیلم، به زبان شناسان و جوامع کمک می کند تا این میراث را برای نسل های آینده حفظ کنند. رسانه های محلی، از جمله رادیو، تلویزیون و وب سایت هایی که به زبان های بومی محتوا تولید می کنند، به تقویت جایگاه این زبان ها در زندگی روزمره کمک می کنند و آن ها را به ابزاری زنده برای ارتباط تبدیل می کنند. در برخی جزایر، حتی تلاش هایی برای ایجاد فرهنگ لغت های دیجیتال و اپلیکیشن های آموزشی برای زبان های بومی در حال انجام است تا یادگیری آن ها آسان تر شود.

نقش گردشگری و توسعه در حفظ زبان ها دوگانه است. از یک سو، توسعه اقتصادی ناشی از گردشگری می تواند منابعی برای برنامه های حفظ زبان فراهم کند. از سوی دیگر، هجوم گردشگران و تأثیر فرهنگ های بیرونی می تواند به تضعیف زبان های محلی و یکسان سازی فرهنگی منجر شود. مهم است که توسعه پایدار و فرهنگی، همراه با احترام به زبان و فرهنگ های بومی، در دستور کار قرار گیرد تا این گنجینه ها حفظ شوند.

نوآوری های دیجیتال و فناوری نیز ابزارهای قدرتمندی در دست حامیان زبان های بومی قرار داده است. از ایجاد آرشیوهای دیجیتال زبان شناختی گرفته تا استفاده از شبکه های اجتماعی برای ترویج زبان های بومی، فناوری می تواند به پلی برای انتقال این زبان ها به نسل های جوان تبدیل شود. ساخت بازی های کامپیوتری، انیمیشن ها و پادکست ها به زبان های محلی، روش های جذاب و مؤثری برای جلب توجه کودکان و نوجوانان به زبان مادری شان است.

حفظ زبان های جزیره ای، تنها وظیفه زبان شناسان نیست؛ بلکه مسئولیت مشترک بشریت برای پاسداری از تنوع فرهنگی و هویت های منحصر به فرد است.

این تلاش ها نه تنها به معنای نجات کلمات و قواعد، بلکه به معنای حفظ داستان ها، اساطیر، دانش سنتی و دیدگاه های منحصر به فردی است که هر زبان در خود جای داده است. از دست دادن یک زبان، به معنای از دست دادن یک پنجره به جهان است که دیگر هرگز باز نخواهد شد.

نتیجه گیری

سفر ما در میان زبان های رایج جزیره ای، پرده از زیبایی و پیچیدگی بی بدیل این گنجینه های زبانی برداشت. از انزوای ایسلند که زبان باستانی خود را حفظ کرده است تا تلاقی فرهنگ ها در کارائیب که زبان های کریول را پدید آورده، هر جزیره داستان زبان خاص خود را دارد. این زبان ها، نه تنها ابزاری برای ارتباط، بلکه نمودهایی زنده از تاریخ، مهاجرت، استعمار و مقاومت مردمان خود هستند.

تنوع زبانی در جزایر، یادآور این نکته مهم است که هر گوشه ای از جهان، ارزشی منحصر به فرد دارد که باید پاس داشته شود. حفظ زبان های جزیره ای، فقط یک مسئله زبان شناسی نیست؛ بلکه یک موضوع انسانی و فرهنگی است. این زبان ها، میراثی گرانبها برای بشریت هستند که در آن ها، حکمت و تجربه های نسل های متمادی نهفته است. نگاه به آینده، ما را وامی دارد تا برای حفظ این گنجینه های زبانی تلاش کنیم، زیرا با از دست دادن هر زبان، بخشی از دانش، تاریخ و هویت جهانی ما نیز ناپدید می شود. بیایید در پاسداری از این تنوع بی نظیر، کوشا باشیم و صدای جزیره نشینان را برای همیشه زنده نگه داریم.

منابع:

• Wikipedia contributors, Algeria, Wikipedia, The Free Encyclopedia, https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%84%D8%AC%D8%B2%D8%A7%DB%8C%D8%B1 (accessed [تاریخ دسترسی]).
• Wikipedia contributors, Insular Celtic languages, Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Insular_Celtic_languages&oldid=473622593 (accessed [تاریخ دسترسی]).
• The World Atlas of Language Structures Online – Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
• Ethnologue: Languages of the World – SIL International.
• UNESCO Atlas of the World’s Languages in Danger.
• Ladefoged, Peter, and Maddieson, Ian. The Sounds of the World’s Languages. Blackwell Publishers, 1996.
• Trudgill, Peter. Sociolinguistics: An Introduction to Language and Society. Penguin Books, 2000.
• Crystal, David. Language Death. Cambridge University Press, 2000.