چرا بن سلمان رقابت را به شراکت با آمریکا ترجیح داد؟

ابوالفضل خدایی: پس از افزایش تنش های نفتی بین ریاض و واشنگتن به دنبال تصمیم عربستان سعودی برای کاهش تولید، سوالاتی در مورد آینده روابط دو طرف مطرح می شود. آمریکایی ها عربستان را متهم کردند که در جریان بحران اوکراین در کنار روسیه قرار گرفته و به اقتصاد جهانی ضربه می زند به همین دلیل وزارت امور خارجه عربستان با بیانیه ای رسمی به اتهامات آمریکایی ها پاسخ داد. از سوی دیگر، ریاض این اختلافات را موقتی می داند. با این حال، سؤالات مهمی در مورد روابط ایالات متحده و عربستان سعودی باقی مانده است که به نوعی با تغییر دیدگاه دو کشور نسبت به یکدیگر به عنوان دو متحد نزدیک مرتبط است. کارن ای یانگ، محقق ارشد مرکز سیاست جهانی انرژی در دانشگاه کلمبیا، در مقاله ای در فارین افرز نوشت که رفتار عربستان سعودی در کاهش تولید به میزان دو میلیون بشکه نفت، کاخ سفید را شگفت زده کرد و بر همین اساس واکنش آمریکایی ها به این موضوع واکنش نشان داد. سیاستمداران و تحلیلگران درباره این تصمیم عربستان سعودی دوقلوها ریاض را به دلیل استقلال غافلگیرکننده و بایدن را به دلیل تلاش های بی احتیاطی برای یک معامله مورد انتقاد قرار دادند.

او اضافه می کند: برخی تحلیلگران معتقدند ریاض در اقدام بایدن مقصر است، زیرا تصمیم عربستان در واقع محصول قابل پیش بینی گستاخی دولت آمریکا برای برتری دادن منافع آمریکا به عربستان است. به همین دلیل است که رویدادهای اخیر به عنوان آماده سازی عربستان سعودی به رهبری محمد بن سلمان برای یک اقتصاد سیاسی جهانی که اساساً با آنچه دولت بایدن تصور می کرد متفاوت است، تفسیر می شود. از سوی دیگر، ما سند تازه منتشر شده امنیت ملی ایالات متحده را داریم که در آن کاخ سفید بر چگونگی پیروزی در رقابت مدیریت شده با چین تمرکز کرده و اولویت تقسیم مشارکت های اقتصادی و سیاسی را به دو مسیر مشخص کرده است: با دموکراسی ها و دیگری با کشورهای غیر دموکراتیک که در چارچوب نهادهای بین المللی محقق می شود. با توجه به فقدان اشتیاق در ایالات متحده برای چارچوب های بین المللی، عضویت در مسیر دوم احتمالاً وضعیت کشورهای مستبدی مانند عربستان سعودی را کاهش می دهد.

بیشتر بخوانید:

اولین اقدام تنبیهی آمریکا علیه عربستان سعودی

واشنگتن خطاب به وزیر انرژی عربستان: روابط ما عاشقانه نیست

کارن ای یانگ معتقد است: اگرچه دموکرات ها و جمهوری خواهان کمتر از مشارکت دوجانبه آمریکا و عربستان حمایت کردند، اما سیاست خارجی آمریکا دلیل اصلی شکست روابط ریاض و واشنگتن نیست، بلکه این شکست نتیجه تغییرات در روابط داخلی و عربستان سعودی است. تجارت خارجی خط مشی. محمد بن سلمان کشورش را به عنوان یک بازیکن درجه دو در یک سیستم بین المللی تقسیم شده مشابه آنچه در دوران جنگ سرد وجود داشت، نمی بیند. او نظم ژئوپلیتیکی نوظهور را شکل‌پذیر و متشکل از مجموعه‌ای از بخش‌های به هم پیوسته می‌بیند و معتقد است که ریاض این حق را دارد که با مجموعه‌ای از شرکای در حال تغییر برای حرکت بازارها و شکل‌دهی به نتایج سیاسی کار کند. این دیدگاه شبیه به دیدگاه جنبش غیرمتعهدها در دهه 1970 است، با این تفاوت که ویژگی وحدت بخش، فرصت طلبی ناسیونالیستی است تا بیداری پسااستعماری.

این محقق در ادامه نوشت: جهان در حال ورود به دوره ای از عدم قطعیت انرژی است و هیدروکربن ها حداقل تا 20 سال آینده همیشه مورد تقاضا خواهند بود. وضعیتی که می تواند قدرت بیشتری به عربستان بدهد. نظام بین الملل در حال سیال تر شدن است و در این شرایط اقتصادهای در حال توسعه به طور کلی و عربستان سعودی به طور خاص می توانند نقش اساسی تری در امور جهانی ایفا کنند. ریاض معتقد است که آینده متعلق به بازارهای نوظهور است. از سال 2011 تا 2021، این اقتصادها 67 درصد از رشد تولید ناخالص داخلی جهانی را به خود اختصاص داده اند و امروز 49 درصد از کل تولید ناخالص داخلی جهان را به خود اختصاص داده اند. انتظار می رود طی چهار سال آینده، اقتصادهای نوظهور به طور متوسط ​​3.9 درصد در سال رشد کنند – سریعتر از کشورهای OECD – و سهم فزاینده ای از تجارت جهانی را به خود اختصاص دهند. البته واشنگتن حوصله محاسبات تجاری ریاض را ندارد. کاهش نفت توسط دولت عربستان از نظر این کشور سیلی و نفی شراکت آمریکا و عربستان است اما چنین چیزی در جهان بینی بن سلمان تعیین کننده نیست. از ابتدای تهاجم روسیه، کشورهای اروپایی قراردادهای همکاری بلندمدت در زمینه گاز طبیعی مایع، هیدروژن و انرژی را با ریاض و سایر دولت های کشورهای حاشیه خلیج فارس امضا کرده اند. بسیار مهم است که دولت های اروپایی با صادرات سلاح های جدید به سعودی ها موافقت کرده اند. حتی آلمان که در سال 2018 فروش تسلیحات به عربستان سعودی را ممنوع کرده بود، آغوش خود را باز کرده و تجهیزات دفاعی به آن می فروشد.

کارن ای یانگ افزود: تصمیمات نفتی عربستان سعودی تنها تحت تاثیر مسائل بین المللی نیست. بن سلمان دوست دارد اهدافی را تعیین کند و سپس از آنها فراتر رود، از جمله در مورد تصمیمات اوپک پلاس. دولت او اعلام کرده است که تولید 1 تا 1.5 میلیون بشکه در روز کاهش خواهد یافت. به نظر می رسد این هدف نشان دادن قدرت محمد بن بود
سلمان طراحی کرد: تصویری برای مردم عربستان که با وجود فشارهای خارجی برای بالا نگه داشتن تولید، می تواند تولید را حتی به سطوح پایین تر از حد انتظار کاهش دهد.

در پایان این مقاله آمده است: واضح است که عربستان سعودی و آمریکا برای دو اقتصاد متفاوت جهانی آماده می شوند. یک طرف نقش قوی تری را در سیاست بین المللی و تجارت برای بازارهای نوظهور متصور است و طرف دیگر دولت ها را در حال حرکت به سمت داخل و تمرکز بر استقلال انرژی داخلی خود می بیند. نفت همچنان بخشی از سیاست خارجی هر دو کشور خواهد بود. اما البته آنها به جهات مختلفی می روند. ریاض و واشنگتن ممکن است به زودی متوجه شوند که در بازار نفت و مدل های توسعه اقتصادی بیشتر رقیب هستند تا شریک.

311311