دستگاه اکسیژن ساز چه زمانی مورد نیاز می باشد؟

مکانیزم کاری دستگاههای اکسیژن ساز

اکسیژن موجود در هوا (در حد 20%) را تحت فشار بالا متراکم میکنند و با فشار متناسب و قابل تنظیم برای کاربر فراهم میکند.
استفاده از اکسیژن ساز برای مقاصد درمانی مانند اکسیژن تراپی و یا درمان بیماری های مزمن و یا حاد تنفسی استفاده می شود.
خلوص بالای اکسیژن خروجی، عدم نیاز به شارژ، راحتی در استفاده، جابجایی راحت، هزینه و صدای پایین و همچنین راندمان عملکردی بالا از ویژگیهای اصلی دستگاههای اکسیژن ساز است.
انواع دستگاه های اکسیژن ساز در ظرفیت های مانند 3، 5، 8 و یا 10 لیتر در دقیقه از معتبرترین مارک ها در فروشگاه اینترنتی توان نو وجود دارد.حهت اجاره دستگاه اکسیژن ساز لطفا کلیک کنید
ظرفیتهای 3 تا 5 لیتر معمولا برای ناراحتیهای تنفسی مزمن و ظرفیت های بالاتر برای موارد حاد استفاده میشود.

این دستگاه یک جایگزین بسیار عالی برای کپسول اکسیژن است و تنها محدودیت آن، نیاز به برق است. ناگفته نماند مدل‌های جدیدی از این دستگاه طراحی و ساخته شده‌اند که با باتری کار می‌کنند اما توانایی تولید اکسیژن با غلظت کمتری را دارند. با ما همراه باشید تا خصوصیات کامل این دستگاه و موارد مصرف آن را برای شما شرح دهیم.

دستگاه‌های اکسیژن‌ ساز از نظر کاربرد و نوع استفاده به چند دسته تقسیم می‌شوند. در ادامه با نمونه‌های آن‌ها آشنا می‌شوید.

اکسیژن‌ ساز‌ها انواع مختلفی دارند اما به طور کلی به دو دسته ثابت و قابل حمل تقسیم می‌شوند.

1- دستگاه اکسیژن‌ ساز‌ ثابت:

بیشتر اکسیژن ساز‌هایی که در منازل مورد استفاده قرار می‌گیرند از نوع ثابت هستند. این دستگاه‌ها می‌توانند به و مداوم اکسیژن تولید کنند.اطلاعاتی درباره تعمیر دستگاه اکسیژن ساز:

منظور از کارکرد پالسی این است که دستگاه طی فاصله‌های زمانی مشخص به صورت مقطعی، مقدار اکسیژن مشخصی را تولید می کند. خوب است بدانید که در حالت اکسیژن‌ سازی مداوم، دستگاه یکسره و بدون توقف، اکسیژن تولید می‌کند.

نا‌گفته نماند که اکسیژن‌ ساز‌های ثابت اغلب دارای چرخ‌هایی در قسمت زیرین هستند و قابلیت حمل به قسمت‌های مختلف خانه یا مکان مورد نظر را دارند اما این کار را نمی‌توانید به راحتی نمونه‌های قابل حمل انجام دهید.

اکسیژن‌ ساز‌های قابل حمل که وزن کم‌تر و اندازه کوچک‌تری نسبت به اکسیژن‌ ساز‌های ثابت دارند و برای راحتی در حمل‌و‌نقل طراحی و تولید شده‌اند، معمولا فقط به صورت پالسی اکسیژن تولید می‌کنند.

در این دستگاه‌ها می‌توان اکسیژن خروجی را به صورت دستی مطابق با نیاز بیمار از طریق صفحه کنترلی که روی دستگاه نصب شده است تغییر داد. بهتر است که اکسیژن‌ ساز مورد نیاز خود را با توجه به توصیه‌های پزشک معالج انتخاب کنید تا در استفاده از آن به مشکل نخورید. در بازار اکسیژن‌ ساز‌های مختلفی مطابق با نیاز شما وجود دارد که به راحتی قابل تهیه هستند.

این دستگاه‌ها هیچ‌گونه تفاوتی با دیگردستگاه‌های اکسیژن‌ ساز ندارند و مکانیزم کار آن‌ها مانند یکدیگر است. تنها تفاوت این نوع با دیگر دستگاه‌ها در اندازه، استفاده از باتری در کنار برق مستقیم و همچنین وزن آن‌ها است. دستگاه‌های اکسیژن‌ ساز پرتابل می‌توانند با برق (AC , DC) و باتری‌ها تغذیه شوند.

یکی از موضوعاتی که در این دستگاه‌ها حائز اهمیت است، طول عمر باتری موجود در دستگاه است. بعضی از باتری‌ها می‌توانند 1 ساعت شارژ نگه دارند و بعضی دیگر تا 8 ساعت هم شارژ را نگه می‌دارند. مدت نگه‌داری شارژ در باتری دستگاه‌های اکسیژن‌ ساز به طرز مصرف کاربر بستگی دارد.

بیشتر دستگاه‌های اکسیژن‌ ساز پرتابل از سیستم خروجی IMPLUS استفاده می‌کنند. این سیستم دارای سنسور‌هایی در داخل دستگاه است که دم و بازدم بیمار را تشخیص می‌دهد و در هنگام دم، اکسیژن را به بیمار می‌رساند و در هنگام بازدم، مونوکسید کربن را خارج می‌کند. این سیستم می‌تواند در مصرف انرژی صرفه جویی کند و تنفس بیمار را راحت‌تر کند.

دستگاه‌های پرتابل در اندازه‌ها و ظرفیت‌های متفاوتی تولید و در بازار عرضه می‌شوند که این اندازه‌ها برای بیماری‌ها مختلف، متفاوت است. برای بیمارانی که دارای بیماری‌های تنفسی از قبیل آسم حاد و مزمن و اختلالات غیر حاد تنفسی هستند، دستگاه‌هایی با ظرفیت تولید 3 یا 5 لیتر اکسیژن در دقیقه بسیار مناسب است. برای بیماران سرطانی و یا افرادی که ریه‌هایشان به صورت تقریبا جدی تخریب شده است، دستگاه‌هایی با ظرفیت 7 تا 10 لیتر در دقیقه توصیه می‌شود.

اکسیژن ساز خانگی یا ایستاده

این مدل از اکسیژن ساز به دلیل عملکردی که توسط جریان برق شهری دارد، به اکسیژن ساز خانگی شهرت پیدا کرده است. استفاده از برق شهری باعث می‌شود تا شما نتوانید این دستگاه را جابجا کرده و با خود حمل کنید. البته جابجایی اکسیژن ساز خانگی در مکانی که برق شهری موجود است، توسط چرخی که در بخش زیرین دستگاه تعبیه شده، امکان‌پذیر است. انواع دستگاه‌های اکسیژن ساز خانگی با میزان گنجایش مختلفی همچون 3 لیتری، 5 لیتری، 8 لیتری و 10 لیتری تولید می‌شوند؛ این مقیاس بر مبنای لیتر در دقیقه محاسبه می‌شود.

دستگاه اکسیژن ساز : 

اکسیژن به عنوان یک عنصر شیمیایی دارای کاربردهای فراوانی بوده است. از حالت مایع که برای سوخت موشک ها و حالت گاز آن به عنوان اکساینده در ساخت و جوشکاری فلزات استفاده میشود
اکسیژن در زمره پدیده های پرمصرف و مهم محیط اطراف ما محسوب می شود ، اما مهمترین و نخستین کاربرد این گاز این است که زندگی بدون آن ممکن نیست. تنفس ما و بیشتر جانداران روی سطح زمین به اکسیژن وابسته است.

تنفس جانوران مختلف و انسان در این زمره جای دارد.
تنفسی که علاوه بر عمل دم و باز دم و تبادل اکسیژن و کربن دی اکسید ، خود به تنفس داخلی یا سلولی و همچنین خارجی یا ریوی تقسیم می شود .
در این سلسله اقدامات که باعث القای این ماده به خون شده و بدین ترتیب بدن جانوران بخشی از سوخت ضروری خود برای فعالیت را دریافت می کنند ، دهان و بینی با همکاری حلق ، نای و برونش این گاز را وارد بدن می کنند و گاز مصرف شده را از همین طریق خارج می نمایند
هوای با طراوت و تازه را به مجموعه ای از شش ها ،  دهلیز ها ، برونشیول‌های تنفسی ،دیافراگم و کیسه ‌های هوایی می رسانند تا این منابع احتیاجات قسمت های مختلف بدن را با کمک جریان خون به هریک از اعضا منتقل کنند .

اکسیژنی که به وفور می تواند برای کسب آرامش و تسکین دردها استفاده شود ، گاهی بخاطر عدم کارایی یا کیفیت بد هوایی که استنشاق می کنیم به خوبی به بدن ما نرسد و سبب می شود تا چرخه تنفس به طرز مطلوب انجام نشود

وجود تغدیه نامطلوب ، حضور در شهر های آلوده ، عدم وجود درخت و گیاهان در اطراف ما ، استعمال دخانیات ، عدم وجود تحرک یا فعالیت های ورزشی و عوامل دیگر از مهمترین مواردی هستند که سبب شده تا تنفسی عادی و بی دردسر ، به دغدغه و مشکل مهم افراد زیادی تبدیل شود .

شایان ذکر است که همه افراد توانایی یا امکان کوچ به شهر خوش آب و هوا را ندارند و یا شرایط تنفسی آنان به علل مختلف (از جمله تأثیر مواد شیمیایی ) اجازه نمی دهد تا بتوانند استفاده درست و حداکثر از هوای اطراف خود داشته باشند.
این در حالیست که این افراد نمی توانند در برابر مشکلات مذکور بی تفاوت باشند و منتظر رسیدن مرگ خودشان هستند و از همه مهمتر شاید سطح هوشیاری افراد به حدی پایین برسد که بدون کمک دیگران ، قادر به نفس کشیدن نباشند
به همین دلیل نیاز به محصول کمکی داریم تا با تولید این گاز با خلوص بالا ، بار عوامل کاهنده و کیفیت هوارسانی را کاهش دهند .
با وجود کپسول های اکسیژن ، وسیله ای وجود دارد که با کمک هوای محیط ، اکسیژن خالص را تولید می کند.
آن محصول، دستگاه اکسیژن ساز نام دارد

هوای اطراف ما نزدیک به 99 درصد از نیتروژن و اکسیژن تشکیل شده است. ،
نسبت نیتروژن به اکسیژن آن تقریباً 4 به 1 است ؛ در نتیجه در حالت عادی در ازای هر باری که نفس می کشیم ، 4 برابر چیزی که بقای ما را تضمین کرده ت(اکسیژن) و سوخت مورد نیاز را به بدن ما می رساند ، نیتروژن جذب خود بدن میشود.
دستگاه اکسیژن ساز با وجود فیلتر و ساز و کار متفاوتی که دارد می تواند نیتروژن را جدا کرده و اکسیژن خالص تولید کند .

دستگاه اکسیژن ساز ، محصول خروجی خود را در دو قالب کلی مستمر و متقاطع انجام میدهد  و علاوه بر آن ، ثابت و قابل حمل بودن آن هم در انتخاب نمونه کارآمد تر بسیار مهم و حیاتی است .

همانطور که از نام دستگاه های اکسیژن ساز مشخص است، ابزاری در حوزه پزشکی است که اکسیژن تولید می کند .

 

بیشتر بخوانید:

دستگاه اکسیژن ساز چگونه عمل می‌کند؟

تمامی دستگا‌ه‌های اکسیژن‌ ساز از یک مکانیزم ساده برای تولید اکسیژن مورد نیاز بیماران استفاده می‌کنند. این دستگاه‌ها دارای یک پمپ‌اند که هوای موجود در محیط اطراف خود را می‌مکد و آن را از یک محفظه که با پودر زئولیت پر شده است، می‌گذراند. وظیفه پودر زئولیت این است که 21 % اکسیژن موجود در هوای مکیده شده را از دیگر گاز‌های موجود در آن جدا کند و به طرفی دیگر هدایت کند.

دستگاه اکسیژن‌ ساز با کمک کمپرسور، فشار اکسیژن ذخیره شده در محفظه را بالا برده و فشار آن را به 220 میلیمتر جیوه می‌رساند.

در مرحله بعد، اکسیژن فشرده شده درون محفظه به پشت فلومتر، در قسمت جلوی دستگاه، هدایت می‌شود و از نازل مخصوص به سمت بینی و دهان بیمار فرستاده می‌شود.

فیلترهای ورودی دستگاه اکسیژن ساز

دستگاه اکسیژن ساز دارای دو فیلتر ورودی است که در کیفیت عملکرد دستگاه نقش دارند. یک فیلتر که به عنوان فیلتر اول در دستگاه تعبیه شده است،  جنسی از پلی اورتان داشته و قابلیت شستشو نیز دارد. این فیلتر، وظیفه جذب گرد و غبار در مجرای ورودی را دارد.

فیلتر دوم، فیلتر هِپا HEPA است که از جنس کاغذ بوده و ظاهر آن در هر دستگاه به شکلی متفاوت است. در آخر نیز باید به فیلتر خروجی دستگاه اکسیژن ساز اشاره کنیم که فیلتری با خاصیت آنتی باکتریال است. این فیلتر، باکتری‌ها و ذرات مختلف را از بین می‌برد تا اکسیژنی با درصد خلوص بالا به شخص برسد.

توجه داشته باشید که این فیلترها بعد از مدت زمانی مشخص، نیاز به تعویض دارند. به عنوان مثال فیلتر داخلی باید حداقل بعد از هر 2 هزار ساعت، تعویض شود.

سیلندرهای زﺋولیت در دستگاه اکسیژن ساز چه نقشی دارند؟

خالص کردن گاز اکسیژن بر عهده سیلندرهای زﺋولیت است. این سیلندرها شامل گرانول زﺋولیت (ماده‌ای معدنی که شامل آلومینوسیلیکات است) هستند که می‌توانند گاز نیتروژن را جذب کنند و با عبور دادن گاز اکسیژن از ناخالصی‌ها، اکسیژنی خالص خارج کنند. خالص شدن اکسیژن به ترتیب در دو ستون انجام می‌شود. در واقع این عمل در یک ستون متوقف شده و در ستون دیگر انجام می‌شود.

استفاده از دستگاه اکسیژن ساز جهت اکسیژن ‌تراپی

برخی از افراد، اکسیژن کافی را از هوا دریافت نمی‌کنند و میزان اکسیژن بدن آن‌ها کمتر از مقدار نرمال است. اکسیژن ‌تراپی روشی مؤثر در درمان بیماری‌های مختلفی است. با استفاده از دستگاه اکسیژن ساز، شخص تا صد درصد اکسیژن دریافت کرده و تنفس می‌کند. در اکسیژن تراپی تا حدود 15 برابر بیشتر، اکسیژن به بدن شخص منتقل می‌شود.

نکاتی که بهتر است درباره دستگاه اکسیژن‌ ساز بدانید

1- خلوص اکسیژن خروجی از دستگاه اکسیژن‌ ساز بین 90 تا 95 درصد است.

2- اگر این دستگاه روشن باشد و به وسیله مسیر خروجی به بیمار متصل نباشد، اکسیژنی را به فضای داخل اتاق اضافه نمی‌کند.

3- دستگاه‌های اکسیژن‌ ساز خانگی همگی با برق کار می‌کنند و هیچگونه باتری یا سیلندر ذخیره سازی‌ای ندارند و بعد از قطع شدن برق به طور کامل از کار خواهند افتاد.

4- این دستگاه‌ها دارای 2 نوع فیلتر هستند که عبارتند از:

– فیلتر اسفنجی یا ابر صنعتی قابل شستشو که هر هفته یک بار نیاز به شستشو دارد.

– فیلتری از جنس کاغذ مخصوص که هر 6 ماه یک بار نیاز به تعویض دارد.

5- هیچگاه دستگاه اکسیژن ساز را در حالت روشن حمل نکنید و یا به بغل نخوابانید. زیرا موتور این دستگاه به صورت معلق است و احتمال خرابی دارد.

6- یک لیوان مانومتر در قسمت خروجی دستگاه وجود دارد که وظیفه مرطوب کردن اکسیژن را بر عهده دارد. باید یک سوم این لیوان با آب مقطر یا آب جوشیده پر شود و هفته‌ای یک بار سوراخ‌های موجود بر روی نازل شلنگ درون لیوان جرم‌گیری شود. این نکته را به یاد داشته باشید که سوراخ‌ها باید با سوزن یا یک جسم نوک تیز باز شوند.

تأثیر تنفس اکسیژن خلوص بالا روی بدن 

استفاده از دستگاه های اکسیژن ساز باعث می شود تا روند پیری زودرس کند شود و در مواقعی جلوی این فرایند گرفته شود.
وجود دستگاه تولید اکسیژن ، باعث کاهش استرس و تنش برای بیمار و نزدیکان او خواهد شد
برای خانم های باردار استفاده از دستگاه ساخت اکسیژن ، امری مفید است که به سلامت جنین کمک میکند و باعث رشد بهتر آن می شود
زیرا هر چه اکسیژن خالص و تمیز تری در خون مادر وجود داشته باشد ، همان اکسیژن در بدن جنین هم وجود خواهد داشت.
از دیگر مزایای استفاده از دستگاه اکسیژن ساز، بهبود عملکرد شش های آسیب دیده افراد و همچنین بالا رفتن طول عمر فرد و همچنین بهبود سیستم حافظه او است
استفاده از اکسیژن فشار بالا از قدیمی ترین راه هایی است که برای درمان بیماری های تنفسی مورد استفاده قرار می گیرد.
از رایج ترین علت های استفاده از اکسیژن فشار بالا به وجود آمدن آمبولی هوا در بدن افراد است.
آمبولی که بیشتر در بدن غواصانی اتفاق می افتد که از عمق های زیاد با سرعت بالا به سمت سطح آب می آیند نوعی اختلال است که در آن حباب های کوچکی از هوا در خون به وجود می آید و مانع رسیدن صحیح اکسیژن و خون به اعضای مهم و حیاتی بدن می شود
این امر در برخی موارد ، حتی به مرگ افراد خواهد شد
در چنین شرایطی ، استفاده از اکسیژن فشار بالا باعث می شود که حباب های موجود در رگ ها بسیار کوچک شوند ، طوری که نتوانند تاثیری در خون رسانی به اعضای بدن بگذارند و سیستم خون رسانی بدن دوباره به حالت قبل برگردد.

دستگاه اکسیژن ساز از چه قسمت‌هایی تشکیل شده است؟

توجه کنید که در هنگام تهیه این دستگاه، لوازم جانبی زیر را نیز تهیه کنید. البته بیشتر مدل‌های این دستگاه‌ها، لوازم زیر را به همراه دارند.

– لیوان یا ظرف مرطوب کننده

– فیلتر گرد‌گیر

– محفظه اکسیژن

– سوند نازال (یا دماغی) اکسیژن

– ماسک اکسیژن

– فیلتر اکسیژن ساز

شرایط محیطی دستگاه اکسیژن ساز 

دستگاه باید در دمای 10 تا 40 درجه سانتیگراد باشد.
در هنگام استفاده از دستگاه باید به فاصله 20 سانتیمتر دور دستگاه خالی باشد.
میزان رطوبت موجود در محیط باید بین 30 تا 85 درصد باشد.

راهنمای علائم روی دستگاه
O.P : نمایشگر صحت برق و روشن بودن دستگاه (لامپ سبز)
P.F : مشکل برق ورودی ( لامپ قرمز)
H.P : فشار هوایی بالا ( لامپ قرمز )
L.P : فشار هوایی پایین ( لامپ زرد )

استفاده از اکسیژن‌ ساز چه مزایایی دارد؟

استفاده از دستگاه اکسیژن‌ ساز برای بیمارانی که به آن نیاز دارند، مزایای زیادی دارد که در ادامه به آن ها اشاره می‌کنیم.

1- خالص بودن اکسیژن حاصل از دستگاه

2- تنظیم و تصفیه گردش خون

3- کاهش بیماری‌های قلبی و عروقی و جلوگیری از بالا رفتن فشار خون و مقابله با بیماری‌های تنفسی مانند آسم

4- خون رسانی بهتر به بافت‌های بدن

5- شفافیت چهره و زدودن رنگ زرد بیماری از صورت بیمار

6- جلوگیری از پیری زودرس و کند کردن روند آن

7- کاهش استرس و تنش برای بیمار و اطرافیان

8- مفید برای رشد و سلامت جنین در دوران بارداری

9- افزایش طول عمر و بهبود بخشیدن به سیستم حافظه افراد

10- بهبود عملکرد ریه‌های آسیب دیده

11- تصفیه گردش خون در افراد سالخورده و کودکان

12- تنظیم اکسیژن خون

13- بهبود کارکرد ریه در افرادی که دخانیات مصرف می‌کنند.

14- افزایش کیفیت جریان خون در سلول‌های پوست

مزایا و معایب اکسیژن ساز پرتابل 

دستگاه اکسیزن ساز پرتابل (همراه) حملی راحت دارد که از نظر سایز هم کوچک تر از انواع خانگی اکسیژن سازها می باشد.
این دستگاه به منظور استفاده ی بیمار در خارج از منزل است
دستگاه های خانگی با وجود این همه ویژگی قابل حمل نبودند و این دستگاه بدین منظور ساخته شد.
دستگاه اکسیژن ساز پرتابل را می توان با برق و باتری خودرو استفاده کرد و چون سایزو وزن کمتری دارد به راحتی قابل حمل است.
چون دستگاه پرتابل اندازه کوچک تری دارد،به همان مقدار ظرفیت کمتری برای تولید اکسیژن وجود دارد،لذا نمی توان از آن همانند دستگاه های خانگی به طور مداوم استفاده کرد.

یعنی دستگاه اکسیژن ساز پرتابل به صورت پالسی کار می کند و پیوسته نیست.

نکات مهم هنگام استفاده از دستگاه اکسیژن ساز

دستگاه اکسیژن ساز را در صورت روشن بودن، جابجا نکرده و مکان قرارگیری آن را تغییر ندهید. با روشن شدن دستگاه، کمپرسور به حالت معلق درآمده و جابجا کردن آن امری اشتباه است.
هر چند روز یک بار لیوان مانومتر دستگاه اکسیژن ساز را جرم‌گیری کنید. اکسیژن برای خارج شدن، از داخل لیوان مانومتر عبور کرده و مرطوب می‌شود. به همین دلیل جرم‌گیری آن اهمیت پیدا می‌کند. شما می‌توانید با آب مقطر، این لیوان را تمیز کرده و جرم‌گیری کنید.
از مصرف سیگار در اطراف دستگاه اکسیژن ساز خودداری کنید.

یعنی دستگاه اکسیژن ساز پرتابل به صورت پالسی کار می کند و پیوسته نیست.

آیا عملکرد این دستگاه اکسیژن ساز قابل حمل مانند دستگاه های خانگی است یا خیر؟

آیا بیمار می تواند تنها یکی از این 2 را تهیه کند و اکسیژن ساز پرتابل را در منزل هم استفاده کند؟
خیر، نمی توان از دستگاه پرتابل به جای دستگاه خانگی و دائمی استفاده کرد.
جریان اکسیژن دهی به دو صورت است.
در دستگاه خانگی وقتی دستگاه را روشن می کنیم ، دستگاه به طور پیوسته به بیمار اکسیژن می رساند و در اکسیژن ساز قابل حمل، اکسیژن رسانی به صورت پالسی صورت می گیرد. یعنی با هر دم به بیمار اکسیژن می رسد که بیشتر دستگاه های اکسیژن ساز همراه اینگونه طراحی شده اند.
جریان پالسی ظرفیت تولید 5-1 لیتر در هر دقیقه را دارن که می توان برحسب نیاز آن را تنظیم کرد.
برخی از دستگاه های همراه هم قابلیت تولید اکسیژن تا سه لیتر در هر دقیقه را نیز دارند.

اغلب اکسیژن سازهای پرتابل به گونه ای طراحی شده اند که وقتی شارژ دستگاه کم شود و یا بیمار این موضوع را تشخیص ندهد، هشدار می دهند و همینطور باتری اضافه، حمل کردن به مشتری عرضه می شود.
دستگاه های اکسیژن همراه  قیمت بیشتری نسبت به دستگاه های خانگی دارند.

موارد استفاده از دستگاه اکسیژن ساز کدام است؟

یکی از قدیمی‌ترین را‌ه‌های درمان برخی از بیماری‌‌ها، مخصوصا بیماری‌های تنفسی، استفاده از اکسیژن با فشار بالا است. یکی از رایج‌ترین دلایل استفاده از این دستگاه‌ها، آمبولی هوا است که بیشتر در غواصانی که در اعماق غواصی می‌کنند و با سرعت زیاد به سطح آب باز می‌گردند دیده می‌شود. در آمبولی هوا، به وجود آمدن حباب‌های کوچک هوا در جریان خون باعث نرسیدن مناسب خون به اعضای حیاتی بدن شده و در نتیجه باعث مرگ فرد می‌شود. در این مواقع اکسیژن با فشار بالا می‌تواند حباب‌های موجود در رگ را کوچک کند و سیستم خون رسانی را به حالت عادی برگرداند.

استفاده از دستگاه اکسیژن ساز برای چه کسانی توصیه می شود؟ 

دستگاه اکسیژن ساز خانگی عموما برای بیماران دارای نارسایی های تنفسی موسوم به COPD توسط پزشک متخصص توصیه می شود.
دراین بیماران دستگاه تنفسی فرد،  توانایی لازم برای جذب اکسیژن هوا را ندارد. بنابراین اکسیژن خالص (با خلوص 90 درصد) می تواند جذب اکسیژن را بالا برده و میزان اکسیژن محلول در خون را افزایش دهد تا بیمار به زندگی عادی خود ادامه دهد.

چگونه یک دستگاه می تواند تولید اکسیژن کند؟ 

این ابزار پر کاربرد پزشکی با استفاده از ساختار شیمیایی خاص،  مولکول های نیتروژن موجود در هوا را ، از مولکول های اکسیژن جدا می کند و در نهایت اکسیژن تقریباً خالص را بیرون می دهد.
مکانیزم کار دستگاه اکسیژن ساز به این شکل است که : ابتدا هوای عادی وارد آن میشود، سپس طی فرایند جذب سطحی و یا دام اندازی ، مولکول های اکسیژن هوا از آن جدا می شوند و سپس باقیمانده هوا که بیشتر آن نیتروژن است از دستگاه خارج میشود و از خروجی اصلی دستگاه اکسیژن خالص بیرون می آید.

این دستگاه در بسیاری از موارد پزشکی به کار می رود.
از اکسیژن ساز به جای کپسول های پر دردسر اکسیژن که هر بار بعد از مصرف بایستی پر شوند ، استفاده می شود
تنها محدودیتی آنها ، نیاز به برق است؛
گر چه این دستگاه ها با برق کار می کنند اما مدل هایی از آنها در بازار وجود دارند که با استفاده از باتری ، کار میکنند. البته خلوص اکسیژنی که با دستگاه های باتری دارد تولید می شود از اکسیژن تولید شده توسط دستگاه اکسیژن ساز برقی کمتر است.
اکسیژن ساز ها به طور کلی به دو نوع ثابت و قابل حمل تقسیم می شوند.

یکی از اکسیژن ساز ها مدل ثابت آن است که در بیشتر منازل کسانی که به بیماری های تنفسی دچار هستند و در برخی مواقع نیازمند استفاده از اکسیژن خالص هستند وجود دارد.
این دستگاه ها توانایی تولید اکسیژن بصورت پالسی و مداوم را دارند.
منظور از پالسی ، این است که دستگاه می تواند طی فواصل زمانی معین و  به صورت مقطعی مقدار مشخصی از اکسیژن را تولید کند
حالت مداوم هم که در آن دستگاه بدون توقف در حال تولید اکسیژن باشد.
دستگاه اکسیژن ساز ثابت ، کاملا ثابت نیست و دارای چرخ هایی در زیر آن است که می توان با استفاده از آنها فواصل کوتاهی ( مثلاً از یک اتاق به اتاق دیگر ) را تغییر داد
اما به دلیل سنگینی و حجم بالا، نسبت به دستگاه های پرتابل و قابل حمل ، جابجایی آنها سخت تر از نمونه های قابل حمل است.

نوع دیگری از دستگاه های اکسیژن ساز ، قابل حمل یا پرتابل است.
دستگاه های اکسیژن ساز قابل حمل دارای وزن های کمتر و اندازه های کوچکتری نسبت به انواع ثابت دارند و همین موضوع باعث شده تا اکثر افرادی که نیاز به استفاده از اکسیژن سازها دارند ، اقدام به خرید اکسیژن سازهای قابل حمل کنند تا بتوانند به سادگی به هر جایی که می خواهند بروند و از آن استفاده کنند.
اکسیژن خروجی این دستگاه های قابل حمل معمولا به صورت پالسی است و اکسیژن دائم در این مدل ها یافت نمی شود.

در دستگاه اکسیژن ساز قابل حمل که به آنها پرتابل هم گفته میشود، این قابلیت وجود دارد که اکسیژن خروجی از آن مطابق با نیاز بیمار تنظیم گردد.
این امکان با استفاده از صفحه کنترلی که بر روی دستگاه قرار داده شده  امکان پذیر است.
بهتر است در انتخاب دستگاه اکسیژن ساز با یک پزشک مشورت نکنید تا بتوانید اکسیژن سازمطابق با نیاز بیمار کنید

چه چیزهایی را باید در مورد اکسیژن ساز بدانید 

اگر مبتلا به بیماری ریه یا سایر بیماری های تنفسی هستید، ممکن است به اندازه کافی نتوانید از اکسیژن هوا استفاده کنید.
این امر می تواند موجب تنگی نفس شود و باعث ایجاد مشکلاتی در قلب، مغز و سایر قسمت های بدن شما شود.

اکسیژن سازمی تواند به درمان این عارضه کمک کند.

آیا من به دستگاه اکسیژن ساز نیاز دارم؟

اکسیژن ساز خانگی برای بیماران زیر مورد استفاده قرار گیرد:
آسم
برونشیت مزمن
نارسایی احتقانی قلب
COPD (بیماری مزمن انسدادی ریه)
فیبروز کیستیک
امفیزم
سرطان ریه
ذات الریه
فیبروز ریوی
آپنه خواب

تا چقدر نیاز به دستگاه اکسیژن ساز دارم؟

پزشک به شما یک نسخه تجویز می کند که نشان می دهد که شما چقدر اکسیژن در هر دقیقه نیاز دارید
و اینکه شما در چه زمان های نیاز به دریافت آن خواهید داشت.
بعضی از افراد ممکن است فقط در هنگام ورزش یا خواب به اکسیژن ساز نیاز داشته باشند.
و برخی ممکن است برای تمام روز به اکسیژن ساز خانگی نیاز داشته باشند.

پزشک شما پس از بررسی  یا با آزمایش خون یا از طریق پوست ، متوجه خواهد شد که شما به اکسیژن اضافی نیاز دارید.

شما می توانید اکسیژن را به روش های مختلف دریافت کنید. بهترین انتخاب برای شما بستگی به این دارد که شما چقدر به اکسیژن نیاز دارید، و شیوه زندگی شما چگونه است

اکسیژن ساز ، یک موتور دارد و با برق یا گاهی باتری کار می کند.
هوا از طریق فیلتر های موجود به شکل تمیز برای انتقال اکسیژن آماده می شود.
وزن آن حدود 50 پوند است و معمولا دارای چرخ است، بنابراین شما می توانید دستگاه اکسیژن ساز خانگی را حرکت دهید.
اگر نوع برقی آن را دارید، اگر منبع برق از بین برود، به یک منبع برق اضطراری برای اکسیژن ساز نیاز خواهید داشت.

در مخزن گاز اکسیژن فشرده، ، اکسیژن  تحت فشار بالا داخل سیلندر یا از طریق فشار مخزن فلزی، فشرده می شود.
این دستگاه بسیار سنگین است و مخزن نمی تواند منتقل شود.
شما بایستی بعد از گذشت چند روز ، ظرف مخزن خالی را با ظرف پر جایگزین کنید.
گاز فشرده نیز در سیلندر های کوچکتر، قابل حمل هستند .

چه تفاوتی میان ساختار کار دستگاه های اکسیژن ساز ثابت و قابل حمل وجود دارد؟ 

هیچ گونه تفاوتی در مکانیزم ساخت اکسیژن و ساختار داخلی این دستگاه ها وجود ندارد و تنها فرق این دو مدل در این است که  دستگاه اکسیژن ساز قابل حمل یا پرتابل می تواند علاوه بر برق مستقیم از باتری نیز استفاده کند و با باتری هم کار کند که این یک گزینه بزرگ برای افرادی است که میخواهند به مکانهایی بروند که در آنها امکان دسترسی به برق مستقیم وجود ندارد
اکسیژن سازهای قابل حمل توانایی کار با برق AC و DC و باتری را دارند.
تفاوت دیگری که دستگاه های قابل حمل و اکسیژن سازهای ثابت ، وزن آنها است ؛
اکسیژن سازهای قابل حمل وزن کمتری به نسبت انواع ثابت و خانگی دارند.

از مسائل مهمی دستگاه های اکسیژن ساز قابل حمل یا پرتابل ، طول عمر باتری موجود در دستگاه است.
برخی از باتری هایی که در این دستگاه ها استفاده میشود، توانایی نگهداری شارژ به میزان 1 ساعت را دارند و برخی تا 8 ساعت کار میکنند
البته میزان نگهداری شارژ باتری به نحوه مصرف آن توسط بیمار بستگی دارد و طرز مصرف او می تواند کاملاً در زمان نگهداری شارژ تاثیر داشته باشد

در اکثر دستگاه اکسیژن ساز پرتابل از سیستم خروجی IMPLUS استفاده می شود.
سیستم IMPLUS ، سنسوری است که داخل دستگاه قرار دارد و می تواند عمل دم را از بازدم تشخیص دهد.
به وسیله همین حسگر ، دستگاه می تواند در زمان دم اکسیژن را به بیمار برساند و در زمان بازدم اکسیژن رسانی را قطع کند و راه را برای خروج دی اکسید کربن باز نگه دارد.این سیستم باعث می شود مصرف انرژی ، کمتر شده و در واقع در آن صرفه جویی شود ؛ ضمن اینکه استفاده از این سیستم باعث تنفس راحت تر بیمار شود.دستگاه های اکسیژن پرتابل یا قابل حمل ، در اندازه ها و ظرفیت های مختلفی تولید می شوند.
دلیل آن ، نیاز های مختلف بیماران گوناگون است؛
به عنوان مثال برای افرادی که از بیماری های تنفسی مانند آسم حاد یا مزمن و دیگر اختلالات تنفسی غیر حاد رنج می برند یک دستگاه اکسیژن ساز که میتواند 3 تا 5 لیتر اکسیژن در دقیقه را تولید کنید ، گزینه مناسبی است.
از طرف دیگر برای استفاده برخی مانند بیماری های سرطانی و یا دلایل مختلف دیگر ریه های آن ها به طور جدی آسیب دیده یا  تخریب شده است ، می توانند از اکسیژن ساز هایی که توانایی تولید 7 تا 10 لیتر اکسیژن در دقیقه را دارند استفاده نمایند.

دستگاه اکسیژن ساز چگونه کار می کند و چطور اکسیژن مورد نظر را برای بیماران تهیه می کند ؟ 

آیا مانند درختان از روش فتوسنتز استفاده می کند ؟!
آیا ملکول گازهای مورد نیاز ما را با هم ترکیب می کند ؟
آیا ماده ای میسوزد و از آن هوا متصاعد می شود ؟
تمام دستگاه های اکسیژن ساز از یک روش ساده و خاص برای تولید اکسیژن استفاده می کنند.
همه این دستگاه ها دارای پمپ هوا هستند که وظیفه مکش هوا به داخل دستگاه را بر عهده دارد.
هوای مکیده شده به داخل دستگاه اکسیژن ساز ، از یک محفظه پر از پودر زئولیت ، عبور می کند.

پودر زئولیت باعث می شود اکسیژن موجود در هوا ، از دیگر گازهای موجود در هوا جدا شده و به سمت دیگر هدایت شود.

پس از آن ، اکسیژن جدا شده درون محفظه ای جمع می شود و با استفاده از کمپرسور فشار اکسیژن را بالا برده و به حدود 220 میلیمتر جیوه می رساند.
در نهایت ، اکسیژنی فشرده شده ، به قسمت جلوی دستگاه و از طریق لوله های مخصوص که نازل نام دارند از طریق دهان و بینی وارد بدن بیمار می شود.

استفاده از دستگاه اکسیژن ساز نیازمند آگاهی است که توجه به آن ها ضروری است:
گاز خروجی دستگاه به طور 100% اکسیژن نیست ، بلکه درصد ناچیزی از آن (حدود 5 تا 10 درصد) شامل دیگر گازهای تشکیل دهنده هوا است و حداکثر خلوص اکسیژن خروجی از این دستگاه 95 درصد است

اگر دستگاه را روشن کنید و لوله های خروج اکسیژن را به حال خود رها کنید طوری که اکسیژن خروجی وارد هوای اتاق شود ، باز مقدار اکسیژن موجود در اتاق تغییری نخواهد کرد.
این بخاطر این است که اکسیژن خروجی از دستگاه در واقع همان مقدار اکسیژنی است که در هوای اتاق وجود دارد