گامی مهم در جهت بهبودی روند درمان بیماران پارکینسون

به گزارش Transparent و به نقل از IO ، تا کنون ، این واقعیت که “ناحیه حرکتی مزانسفالیک” حرکات پیچیده ای مانند موقعیت را کنترل می کند و کار هر چهار اندام را هنگام راه رفتن هماهنگ می کند ، به سادگی مورد توجه قرار نگرفته است. خیر ، اگرچه هنوز عملکرد نورونها در این ناحیه از مغز به طور کامل درک نشده است.

اما در مطالعه اخیر ، محققان سوئیسی توانستند نشان دهند که جمعیت های مختلفی از نورون ها در این ناحیه از مغز وجود دارد که علاوه بر راه رفتن ، سایر حرکات بدن را نیز کنترل می کند. پزشکان می گویند این یافته ها می تواند راه را برای بهبود درمان بیماری پارکینسون هموار کند.

در این مطالعه ، پروفسور سیلویا آربر از دانشگاه بازل و تیمش ناحیه حرکت بین مغز موش ها را مورد بررسی قرار دادند. پس از تحقیق ، آربر توانست جمعیتی از سلول های عصبی را پیدا کند که نه تنها راه رفتن بلکه طیف وسیعی از حرکات دیگر را نیز تنظیم می کند. بر اساس نتایج تحقیقات خود ، محققان گفتند که نقش قبلاً اثبات شده این بخش کلیدی از مغز میانی باید مورد بازنگری قرار گیرد. زیرا محققان قبلاً در مطالعات مختلف اعلام کرده بودند که این بخش فقط راه رفتن افراد را کنترل می کند.

آربر گفت: “من شگفت زده شدم که متوجه شدم بسیاری از سلول های عصبی در این ناحیه از مغز ، که بیشتر آنها با راه رفتن ارتباط دارند ، هنگام راه رفتن غیرفعال می شوند.”

دو گروه از نورونها در حین راه رفتن فعال نیستند

در طول مطالعه ، دانشمندان دو گروه نورون را کشف کردند که یکی از آنها محرک هایی را به نخاع می فرستد و گروه دیگر در جهت مخالف به قسمتهایی از ناحیه ای از مغز به نام گانگلیون های پایه متصل می شود. آزمایشات نشان داده است که سلولهای عصبی متصل به نخاع هنگام ایستادن موشها فعالیت خود را افزایش می دهند و هنگامی که حیوانات پاهای جلویی خود را حرکت می دهند فعال می شوند. با این حال ، تنها بخش کوچکی از این نورون ها در حین راه رفتن فعال می شوند.

دانشمندان سپس دو گروه از سلول های عصبی را مورد مطالعه قرار دادند و دریافتند آن نورون هایی که مستقیماً به نخاع متصل هستند در کشش یا تغییر موقعیت بدن فعال ترند و گروه دیگری از نورون ها در تنظیم حرکات مختلف بدن نقش دارند.

نتایج این مطالعه نه تنها به ارزیابی مجدد ایده قدیمی محققان در مورد نقش ناحیه حرکتی در مغز منجر می شود ، بلکه می تواند منجر به توسعه درمان های جدید برای گروهی از بیماران مبتلا به پارکینسون شود که به آنها پاسخ دهند. داروها

دانشمندان قصد دارند نقش منطقه بین فضایی را در انتخاب حرکت در مطالعات بسیار دقیق آینده مطالعه کنند.

یافته های این مطالعه در مجله Cell منتشر شده است.