تفاوت پول و حواله چیست
داستان گردش بین مردم جهان و دست و پنجه نرم کردن با مشکلاتی که این جا‌به‌جایی‌ها برایشان ایجاد می‌کرد، سردرازی دارد. هر بار که یک مشکل ایجاد می‌شد، با راه‌حلی بهتر جایگزین می‌گشت. روزهای طولانی، سال‌ها و قرن‌ها یکی پس از دیگری گذشتند و در این میان، هوشمندی انسان به او کمک کرد تا به شکل کامل‌تری از گردش پول دست پیدا کند. حواله یکی از همان هوشمندی‌ها و پیشرفتی بسیار بزرگ به شمار می‌رفت. در این مقاله از به سراغ حواله‌ها می‌رویم تا از سازوکار این ابزار مالی سر درآوریم.
گری کاسپاروف، استاد بزرگ شطرنج، قهرمان سابق شطرنج جهان، نویسنده و فعال سیاسی روس
در پایان روز، همه‌چیز راجع به پول است.
حواله چیست؟
حواله یک ابزار مالی است که از آن برای انتقال اعتبار یا مسئولیت بدهی استفاده می‌شود. سازوکار حواله‌ها به دلیل امن نبودن مسیرهای تجاری شکل گرفت. راهزنان چون می‌دانستند تاجرها همیشه پول زیادی به همراه دارند، از هر شگردی برای به دست آوردن آن پول استفاده می‌کردند. در ابتدا تجار به این فکر افتادند که با استخدام افراد کارآزموده و شمشیرزنان ماهر در مقابل راهزنان از خود و اموالشان محافظت کنند. اما این مورد هم راه به جایی نبرد و روند غارت اموال و سکه‌ها همچنان ادامه داشت. در این گیرودار بود که تجار، پای معتمدین شهرها را وسط کشیدند و شروع به ساخت یک زنجیره انتقال پول منحصر به فرد و ایمن کردند؛ زنجیره‌ای که به آنها این امکان را می‌داد تا بدون نگرانی از غارت شدن، پول خود را به شهر دیگری منتقل کنند و فعالیت‌های تجاری‌شان را در بستری امن که دست راهزنان به آن نمی‌رسید ادامه دهند. سیستم حواله به این‌ترتیب بود که یک تاجر، قبل از حرکت کردن نزد یکی از افراد این زنجیره انتقال در شهر محل سکونش می‌رفت و به اندازه پولی که در مقصد نیاز داشت به او سکه می‌داد. آن فرد نیز روی یک برگه نامه‌ای برای کسی که زنجیره شهر مقصد به شمار می‌رفت می‌نوشت با این درون‌مایه که: «همکار محترم شهر فلانی، فلان تاجر ۳۰۰ سکه نزد من گذاشته است. در ازای دریافت این نامه، ۳۰۰ سکه به او بدهید.» تاجر، نامه را می‌گرفت و بعد از رسیدن به مقصد، آن را به فرد مشخص‌شده در شهر تحویل می‌داد و پولش را می‌گرفت. در حقیقت، این زنجیره نوعی سیستم جدید به شمار می‌رفت. روش درآمدزایی هم به این ترتیب بود که در ازای این نقل و انتقال، مقداری پول از هر فرد دریافت می‌کردند. هرچند وقت یک‌بار نیز افراد این زنجیره در شهرهای مختلف، دورهم جمع می‌شدند و شروع به حساب و کتاب می‌کردند. بخش بزرگی از این حساب و کتاب، بدون جابه‌جا کردن حتی یک سکه و تنها با تهاتر کردن نامه‌های حواله صورت می‌گرفت. وقتی هم که نامه‌ها دیگر کافی نبودند، باقی‌مانده را به صورت نقدی باهم حساب می‌کردند. قوانین حواله‌نویسی روز به روز کامل‌تر می‌شدند و نیاز به افراد ماهر در این زمینه نیز افزایش پیدا می‌کرد. به همین دلیل شغلی جدید به نام «حواله‌نویس» در میان تاجران ایجاد شد. افراد آن زنجیره مالی نیز به «حواله‌داران» تبدیل شدند.
خاستگاه حواله کجاست؟
طبق آنچه در متن‌های تاریخی آمده، تاجران عرب، بزرگ‌ترین گروهی بودند که از ابزار حواله استفاده می‌کردند. با گسترش فعالیت تاجران عرب، پای اروپایی‌ها هم به این میدان باز شد. یهودیان فلورانس، اولین گروه از اروپایی‌ها بودند که در های خود از حواله استفاده کردند. اوج استفاده از این ابزار در میان اروپایی‌ها به قرن سیزدهم میلادی بازمی‌گردد. در آن زمان، تاجران ساکن در منطقه لومباردی ایتالیا حسابی جداگانه روی حواله‌ها باز می‌کردند؛ به اندازه‌ای که تجارتشان را وابسته به سیستم حواله‌ها می‌دیدند. زمانی که تجارت از راه دریا‌ها رونق زیادی پیدا کرد، کم‌کم پای حوالههای بین‌المللی نیز به این ماجرا باز شد.
حواله و برات چه فرقی باهم دارند؟
برات، واژه‌ای فارسی و به معنای حواله است. در حقیقت، حواله و برات یکی هستند. ریشه واژه برات را به «برای‌تو» نسبت می‌دهند؛ یعنی با این سند، آنچه مال من است از آن تو خواهد شد. ایران در حدود ۵۰۰ سال قبل از میلاد دارای سیستم بود. شاهدی کوچک بر آن، لوح‌های به دست آمده از دوران امپراتوری کوروش کبیر است که در آن نام بانک «اگیبی و پسران» به چشم می‌خورد. درنتیجه، این ادعا که تاجران عرب، اولین مخترعان برات بودند، دیدگاهی یک‌جانبه و به دور از انصاف است.
داستان حواله در ادبیات
هر مفهومی، اثر خود را بر جان کلام می‌گذارد. این مورد درباره ابزارهای مالی که در دسترس عموم مردم بودند، بسیار بیشتر است. در ادبیات کوچه و بازار، ضرب‌المثل‌های جالبی در مورد حواله وجود دارد. برخی از آنها را باهم می‌خوانیم:
کنایه از عهدی دارد که وفا نمی‌شود.
- حواله روی یخ یا براتش را روی یخ نوشتند
به معنی قطع امید کردن از به دست آوردن چیزی که یک فرد آن را بسیار می‌خواسته است.
- خدا روزیت رو جای دیگه حواله کنه
کنایه از اینکه اینجا چیزی که می‌خواهی را به دست نخواهی آورد.
- بگذار دم کوزه و آبش را بخور
این ضرب‌المثل با اینکه به طور مستقیم واژه برات را در خود ندارد اما در پاسخ به کسی گفته می‌شود که حواله‌ای نامعتبر در دست دارد و به سراغ وصولش آمده است! مثلاً وقتی یک فارغ‌التحصیل می‌خواهد از مدرکش که به نوعی حواله دریافت بوده استفاده کند. به او می‌گویند: «مدرکت را بگذار دم کوزه و آبش را بخور»
در واقع نوعی نفرین به شمار می‌رود که فرد را به عذاب الهی به خاطر کار بد یا ظلمی که کرده حواله می‌دهند. ردپای برات در میان شعرای قرن ۴ هجری به بعد، کاملاً آشکار است. در میان این شاعران، مولوی، لیستی بلندبالا از واژه برات در کارنامه‌اش دارد. در این شعرها، به طور مستقیم به معنای برات و حواله یعنی همان اعتبار دریافت یک ارزش، اشاره شده است. به گلچینی از این شعرها توجه بفرمایید:
- مولانا: منویس بر این و آن براتم / بگذار طریق امتحانی
- مولانا: به طبیبش چه حواله کنی ای آب حیات / از همان‌جا که رسد درد همان‌جاست دوا
- عطار: از فضل خودنویس برات نجات من / بر من ببخش و بر عمل من مده جزا
- حافظ: قومی دگر حواله به تقدیر می‌کنند / فی‌الجمله اعتماد مکن بر ثبات دهر
- خیام: با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل / چرخ از تو هزار بار بیچاره‌تر است
- نظامی: آن روز که هفت‌ساله بودی / چون گل به چمن حواله بودی
مزیت‌های برات کدامند؟
حواله را می‌توان تحولی در سیستم اقتصادی بشر به شمار آورد. بیایید نگاهی به نکته‌های مثبت برات بیندازیم.
- عدم نیاز به جابه‌جایی مستقیم پول
با در اختیار داشتن برات، دیگر نیازی به جابه‌جا کردن پول نقد نخواهید داشت.
- افزایش امنیت در معامله‌ها
وقتی پول نقدی در کار نباشد، دزدی هم در کار نخواهد بود.
استفاده از حواله‌ها به دلیل سازوکار ساده‌ای که دارند باعث رونق تجارت و اقتصاد می‌شود.
بدون شک، نگهداری از ۱۰۰ ورقه کاغذ که ارزشی معادل ۱۰ میلیارد تومان دارند بسیار راحت‌تر از نگه‌داشتن ۱۰ میلیارد پول نقد است.
با گسترش استفاده از حواله در معامله‌ها، فرایند سرمایه‌گذاری، کسب سود و تولید پول، بسیار بیشتر از گذشته شد. درواقع می‌توان با یک برگه کاغذ که تنها اعتبارش را به دوش می‌کشد، اعتباری تازه‌ساخت!
مشکلات استفاده از حواله
باوجود پتانسیل‌های بسیار زیادی که حواله‌ها در اختیار تاجران گذشتند اما با این حال، نمی‌توان چشم‌بسته از آن استفاده کرد. در نظر گرفتن نقطه‌های ضعف یا مشکلاتی که حواله‌ها دارند یا ایجاد می‌کنند امکان انجام معامله‌هایی هوشمندانه‌تر را در اختیارمان قرار می‌دهد.
- شفاف نبودن سیستم حواله‌ها
بیشتر حواله‌ها به صورت قانونی ثبت نمی‌شوند. از طرفی، کسانی که به عنوان صادرکننده برات شناخته می‌شوند می‌توانند حتی بدون داشتن یک ریال، حوالههای میلیونی و حتی میلیاردی را در اختیار مردم قرار دهند. به همین دلیل، شفاف نبودن این سیستم می‌تواند مشکلاتی همچون کلاه‌برداری و از بین رفتن اعتبار شخص را به دنبال داشته باشد.
وارن بافت
۲۰ سال طول می‌کشد تا برای خود شهرتی دست و پا کنی و پنج دقیقه طول می‌کشد تا آن را نابود کنی. اگر در موردش فکر کنی، کارها را به شیوه‌ای متفاوت انجام خواهی داد.
امنیت و حواله، چاقویی دو لبه هستند. باوجود آنکه کمی قبل‌تر از امنیت به عنوان نقطه‌ای مثبت در حواله‌ها سخن گفتیم اما به دلیل ضعف قانونی در مورد حواله، گاهی لازم می‌شود در هنگام صادر کردن و دریافت کردن حواله‌ها شاهدی را با خود به همراه داشته باشیم.
- به وجود آمدن حوالههای تقلبی
حواله‌ها کاغذی ساده هستند که کلاه‌برداران به راحتی می‌توانند آنها را دست‌کاری کرده و نمونه‌هایی تقلبی از آن را در اختیارتان قرار دهند. در اختیار داشتن برات تقلبی نیز با در دست گرفتن یک‌تکه کاغذ خط‌خطی هیچ تفاوتی ندارد.
- کاهش ارزش واقعی حواله‌ها در طول زمان
در طول زمان، کشورها کم یا زیاد می‌شود. به دنبال آن ارزش حواله‌ها نیز بالا و پایین می‌رود.
- انتشار حواله بدون پشتوانه
اگر حواله‌ها بدون وجود پشتوانه مالی واقعی منتشر شوند، می‌توانند مشکلات اقتصادی جدی را در جامعه ایجاد کنند.
حواله و قانون
حواله‌ای که در میان تاجران عرب رواج داشت، قانون نوشته‌شده‌ای را دنبال نمی‌کرد؛ اما کاملاً بی‌قانون هم نبود. درواقع، آنها به قانون‌های نانوشته‌ای که بین خودشان در مورد حواله‌ها داشتند عمل می‌کردند. کم‌کم با گسترش استفاده از حواله، نکته‌های جدیدی در این مورد به وجود آمد. مثلاً اینکه فرد صاحب برات وقتی به مقصد خود می‌رسید به جای رفتن پیش یکی از افراد زنجیره و نقد کردن حواله، برگه حواله را به عنوان پول در نظر می‌گرفت و آن را خرج می‌کرد. یا اینکه مردم به جای جابه‌جا کردن پول، ارزش حواله‌ها را بین هم جابه‌جا می‌کردند. از طرفی، پای برات‌های دولتی هم به این میدان باز شد. مثلاً «رشیدالدین فضل‌الله همدانی» نویسنده کتاب «جامع‌التواریخ» و از وزیران دربار ایلخانی – در قرن هفتم هجری شمسی – در مورد برات‌های دولتی سخن گفته و تاکید داشته که تمام برات‌های دولتی زمان او باید با مُهری خاص تایید شوند. کشورهایی مثل انگلستان، اسکاتلند و ایرلند، سردمدار قانون‌گذاری حواله‌ها و جزو اولین‌ها به شمار می‌روند. در ایران نیز ماده ۲۲۳ تا ۳۰۶ از باب چهارم قانون تجارت در مورد حواله‌ها است. در ماده ۲۲۳، هشت نکته کلیدی عنوان‌شده که هر برات معتبری باید آنها را داشته باشد. در این ماده می‌خوانیم که برات علاوه بر امضا یا مهر برات دهنده باید دارای شرایط زیر باشد:
- باید واژه «برات» روی برگه نوشته‌شده باشد.
- تاریخ نوشتن برات باید به تفکیک روز و ماه و سال درج شود.
- اسم شخصی که باید برات را تأدیه کند. (نام فردی که باید به محتوای حواله عمل کند یا مبلغ برات را پرداخت کند روی آن مشخص‌شده باشد.)
- تعیین مبلغ برات (مبلغ حواله باید به طور مشخص روی آن درج‌شده باشد.)
- تاریخ تأدیه وجه برات (تاریخ سررسید و پرداخت حواله باید مشخص و روشن روی برگه برات نوشته‌شده باشد.)
- مکان تأدیه وجه برات، اعم از اینکه محل اقامت محال‌علیه باشد یا محل دیگر. (مکان دریافت یا نقد شدن حواله یا باید محلی باشد که طرف حواله آنجا اقامت دارد یا محل دیگری باشد)
- اسم شخصی که برات در وجه یا حواله‌کرد او پرداخته می‌شود. (نام شخصی که وجه حواله به او پرداخت می‌شود نیز باید روی حواله نوشته‌شده باشد)
- تصریح به اینکه برات، نسخه اول یا دوم یا سوم یا چهارم الی‌آخر است
مسئله دیگری که در بخش حقوقی برات به آن پرداخته‌شده است، «ظهر نویسی» یا «پشت‌نویسی» و در اصطلاح انگلیسی‌اش «Endorsement» آن است. اجازه بدهید با یک مثال، این مورد را روشن‌تر کنیم. تصور کنید که فردی حواله‌ای ۱۰ میلیون تومانی برایتان می‌نویسد. شما به جای نقد کردن این برات، آن را در عوض بدهی‌تان به فرد دیگری می‌دهید. برای اینکه فرد مورد نظرتان بتواند از حواله شما استفاده کرده و آن را نقد کند باید طی یک اطلاعیه، حق بستانکاری خود را به آن فرد منتقل کنید. تنها جای خالی برای نوشتن این ادعا، پشت‌سفید برگه برات است. شاید آن فرد نیز به جای نقد کردن حواله‌ای که از شما گرفته آن را دوباره پشت‌نویسی کند و به فرد دیگری تحویل دهد. به همین دلیل، قانون‌هایی برای انجام درست این کار پیش‌بینی شده است. یادتان باشد، حواله‌تان را در وجه حامل ننویسید چون طبق قانون تجارت ایران، این کار ممنوع است.
جایگاه حواله در اقتصاد جهان
حواله نیز همچون تهاتر، در گروه اقتصاد خاکستری قرار می‌گیرد. چون فرایند گردش این ابزار مالی در هیچ سیستمی ثبت نمی‌شود، به همین دلیل توسط نهادهای دولتی قابل ردگیری نیست. این مورد، هم می‌تواند در قامت یک مشکل و هم در شمایل فرصت ظاهر شود. مثلاً کسانی که کارهای خلاف قانون انجام می‌دهند می‌توانند به سادگی با استفاده از برات، به نقل و انتقال پول بین خودشان بپردازند بدون اینکه نگرانی از بابت گیر افتادن داشته باشند. از طرفی کار با حواله‌ها می‌تواند در نگاه یک تاجر، بسیار سودمند باشد؛ چون بدون اینکه نیاز به پرداخت مالیات داشته باشد به داد و ستد می‌پردازد.
داستان برات در قرن ۲۱
سیستم حواله‌ها به علت مزیت‌هایی که داشتند در طول تاریخ به قدرت خود باقی ماندند و در این میان دستخوش تغییرهای جالبی شدند. هرکدام از ما بسیار بیشتر از آنچه فکرش را می‌کنیم با حواله‌ها در ارتباط هستیم. نمونه‌های زیر به ما کمک می‌کنند تا به درک عمیق‌تری از کاربرد حواله‌ها در دوران خودمان برسیم.
- خرید و فروش در بازار سهام
شاید در نگاه اول این‌طور به نظر نرسد اما معامله در نیز کار با حواله‌ها به شمار می‌رود. اگر نگاهی به روند کار در بورس بیندازیم درک آن برایمان راحت‌تر می‌شود. به هنگام ، شخص‌های حقیقی و حقوقی مبلغ مشخصی را پرداخت کرده و در مقابل آن سندی دریافت می‌کنند. این سند که نشان‌دهنده مالکیت آنها بر تعداد مشخصی از یک شرکت است در بازار ثانویه به عنوان یک حواله بدهی، قابل معامله خواهد بود. البته در این حواله‌ها ارزش سند شناور است. یعنی سهامی که مثلاً امروز ۱۰ هزار تومان ارزش دارد، ممکن است فردا ۲۰ هزار یا ۵ هزار تومان ارزش داشته باشد. اما بازهم در شمار حواله‌ها قرار می‌گیرد.
این مورد معرف حضور همه ایرانی‌ها است. ما به شرکت خودروسازی مبلغ مشخصی برای خرید اتومبیلی پرداخت می‌کنیم که هنوز ساخته نشده است. در مقابل، شرکت خودروسازی نیز حواله‌ای که نشان‌دهنده پرداخت آن مبلغ توسط ما است را در اختیارمان قرار می‌دهد. با اینکه به نظر همه‌چیز روی هوا است اما این سیستم هنوز هم برای شرکت‌های خودروسازی کارآمد است. جالب اینجا است که انتقال حوالههای خودرو بین مردم بسیار شایع‌تر از تحویل خودرو توسط سازنده به خریدار است. به این ترتیب که مردم، حواله خودروی خود را باقیمتی بیشتر می‌فروشند و از این راه سود می‌کنند. حتی در این مورد بازار سیاه هم وجود دارد.
ارسال پول به خارج از کشور در بیشتر موارد با استفاده از سیستم حواله انجام می‌گیرد. این مورد به خصوص در سال‌های اخیر بسیار موردتوجه قرارگرفته است. چون میزان ارز قابل‌حمل به خارج از کشور محدودشده است و بسیاری از هم‌وطنانمان برای اینکه ارز کافی در کشور مقصد داشته باشند از ابزار حواله استفاده می‌کنند. گذشته از این افراد زیادی هستند که برای فرزندان یا اعضای خانواده خود در خارج از کشور پول می‌فرستند. استفاده از سیستم برات، بهترین و گاهی تنها راه برای انجام این نقل و انتقال مالی به شمار می‌رود. اگر ایران را به عنوان کشور مبدأ در نظر بگیریم برای ارسال ارز به خارج از کشور باید اختلاف قیمت تبدیل ارز را محاسبه کرده و به میزانی که در کشور مقصد ارز نیاز داریم به شرکت واسطه تومان بدهیم و از آن‌طرف، ارز کشور مقصد را به میزان پول پرداختی دریافت کنیم. ناگفته نماند که در این میان شرکت‌های واسطه بین ۲۵ تا ۶۰ کارمزد دریافت می‌کنند. اصلاح «حواله‌سوئیفت» نیز در همین بخش جای می‌گیرد.
حتماً شما هم شرکت‌هایی را سراغ دارید که به کارمندان خود بن خرید از یک فروشگاه خاص را می‌دهند. این بن‌ها در واقع همان حواله خرید هستند. کارمند با در دست داشتن بن‌ها به فروشگاه مشخص‌شده می‌رود و تا سقفی که اعتبار بن‌ها به او اجازه دهد، خرید می‌کند و در عوض پول نقد، بن خود را به فروشگاه تحویل می‌دهد. مسئول فروشگاه نیز در زمان مشخصی بن‌های جمع‌آوری شده را به نماینده شرکت تحویل داده و پول خود را دریافت می‌کند.
شاید برایتان جالب باشد که حتی افتتاح حساب‌جاری در یک بانک نیز نشانه ورود به سیستم حواله‌ها است. اگر مثال تاجر را به یاد داشته باشید، در این سیستم، بانک در نقش حواله‌دار و شما در نقش گیرنده حواله هستید. وقتی با باز کردن حساب در بانک، پول خود را به آنجا منتقل می‌کنید، در عوض این کار، یک کارت به شما می‌دهند. اعتبار آن کارت، به میزان پولی که در بانک گذاشتید افزایش یا کاهش پیدا می‌کند. شما به هنگام خرید، به جای خرج کردن پول نقد، کارت خود را در دستگاه کارت‌خوان می‌کشید. یعنی در حقیقت، اعتبار حواله خود را خرج می‌کنید. بانک هم در دوره‌های زمانی مشخص با فروشندگانی که دستگاه‌های کارت‌خوان دارند، تسویه‌حساب می‌کند. نکته جالب‌تر اینجا است که با ورود تکنولوژی، برخی از حواله دارها کاملاً ماشینی شدند. مثلاً خودپرداز، یک حواله‌دار ماشینی است که هر وقت بخواهید، برات شما را یعنی همان کارت‌بانکی‌تان را به پول نقد تبدیل می‌کند. در واقع سایر مفهوم‌های مالی مانند کارت اعتباری، کارت هدیه و حتی اسکناس هم جزو حواله‌ها به شمار می‌روند. اسکناس، حواله‌ای است که اعتبارش از قبل مشخص‌شده است. میزان اعتبار حواله اسکناس، همان عددهای چاپ‌شده روی آن هستند. مثلاً اسکناس ۵۰ هزارتومانی، حواله‌ای به ارزش ۵۰ هزار است. همین عدد ۵۰ هزار نیز حواله‌ای برای نشان دادن میزان و توانمندی ما است.
در برخی از زمان‌های خاص – مثلاً برای جذب سرمایه – دولت شروع به توزیع می‌کند. اوراق مشارکت نیز درواقع حواله‌هایی هستند که توسط و دولت به خریداران این اوراق تحویل داده می‌شوند. درواقع این اوراق، گواهی بدهی دولت به افراد به شمار می‌روند. هر فرد می‌تواند با ارائه این اوراق به بانک، معادل ارزش ریالی آن را به صورت نقدی دریافت کند.
بیمه‌های خدمات درمانی نیز در شمار حواله‌ها قرار می‌گیرند. هنگامی‌که ما به شرکت بیمه، حق بیمه پرداخت می‌کنیم، در ازای پولی که دادیم، یک دفترچه درمانی یا همان برات می‌گیریم و با ارائه هر برگ از آن دفترچه، پول کمتری بابت خدمات درمانی پرداخت می‌کنیم. درواقع هر برگ دفترچه سندی از بدهی بیمه به ما است و مراکز درمانی – مثل بیمارستان‌ها، درمانگاه‌ها، داروخانه‌ها، آزمایشگاه و…. با ارائه این برگه‌ها به بیمه، پول خود را دریافت می‌کنند.
جان دی. راکفلر، غول تجاری صنعت نفت و نیکوکار آمریکایی
تنها پرسش در مورد ثروت این است که، با آن چه‌کار می‌کنی؟
برات چه تفاوتی با چک و سفته دارد؟
سفته و چک، شکل‌های مدرن‌تری از برات هستند که بعد از آن شکل گرفتند. اما با این‌وجود تفاوت‌هایی با برات دارند.
- برای استفاده از چک باید دسته‌چک داشت و برای این کار باید مبلغی را در بانک سپرده‌گذاری کرد. اما در مورد برات و سفته چنین چیزی موردنیاز نیست. شما بدون آنکه پولی در حساب داشته باشید می‌توانید سفته یا حواله صادر کرده و در آینده به معادل ارزشی که نوشتید، پول نقد تهیه کنید.
- اگر شما چکی داشته باشید و بعد از مراجعه به بانک برای نقد کردنش با حساب خالی مواجه شوید، به راحتی می‌توانید چک را برگشت زده و علیه صادرکننده چک، شکایت کیفری مطرح کنید. ولی در مورد برات و سفته نمی‌توان شکایت کیفری مطرح کرد. اما می‌توانید از طریق حقوقی برای این کار اقدام کنید.
- چک، ابزاری برای پرداخت پول درزمانی بسیار نزدیک اما نامعین است. مثلاً شما یک دستگاه یخچال می‌خرید و پول آن را با چک پرداخت می‌کنید. فروشنده نیز ممکن است ۵ دقیقه بعد از رفتن شما یا حتی ۳ ماه دیگر برای وصول طلبش به بانک مراجعه کند. اما برات، ابزاری برای پرداخت در آینده‌ای معین هستند.
- نوشتن برات در وجه حامل ممنوع است. اما کشیدن چک در وجه حامل مانعی ندارد.
- شخص پرداخت‌کننده وجه در مورد چک، تنها و تنها بانک است. اما در مورد برات، شخص پرداخت‌کننده، هر فرد حقیقی و حقوقی را شامل می‌شود.
مسیر مشترک ارز و حواله
باوجود شباهت‌هایی که بین پول و ارز وجود دارد اما این دو مفهومی متفاوت از یکدیگر دارند. ارز را می‌توان حواله یک اعتبار دانست. یا به زبان ساده‌تر، ارز همان حواله‌ای است که به پشتوانه موجودی پول صادر می‌شود. درواقع می‌توان گفت که حوالههای ابتدایی – که بیشتر تاجران به جای نقد کردن حواله‌ها به دنبال خرج کردنشان بودند – ریشه ارزهای کنونی را تشکیل می‌دهند. این ماجرا در مورد ارزهای دیجیتالی مثل یا نیز برقرار است. درواقع ارزهای دیجیتال، حواله‌هایی غیر فیزیکی هستند که یک اعتبار را به دوش می‌کشند.
حواله بدون پشتوانه، شیوه‌ای هوشمند اما خطرناک برای خرج کردن پول
حواله بدون پشتوانه، یکی از روش‌های استفاده از ابزار برات بود که با گذشت زمان ایجاد شد. در این سیستم، حواله‌دار، حواله‌ای در وجه مشخص به یک فرد می‌دهد بدون آنکه فرد مورد نظر، پولی را نزد حواله‌دار بگذارد. در این صورت، اعتبار حواله نه به پول بلکه به اعتبار حواله‌دهنده برمی‌گردد. نمونه این مورد را می‌توان در چک‌های رمزدار یا تضمین‌شده که بانک‌ها به برخی از مشتریان خود می‌دهند مشاهده کرد. در این مثال، حواله‌دار همان بانک و مشتری، همان گیرنده برات است. بانک به عنوان ضامن نقد شوندگی آن چک، اعتباری دوچندان به آن می‌دهد. اما این سیستم نیز دردسرهای خاص خودش را دارد. مثلاً اگر بانک مرکزی به عنوان بزرگ‌ترین حواله‌دار ایران، بدون وجود پشتوانه – مثل و نقره – شروع به چاپ اسکناس کند، یعنی درواقع حوالههای بدون پشتوانه را در میان مردم توزیع کرده است. اگر به هر دلیلی، بانک نتواند پشتوانه لازم را تأمین کند، موجی از در جامعه ایجاد می‌شود.
اعتبار اسنادی چه تفاوتی با حواله دارند؟
«Letter of Credit یا LC» یا به زبان خودمان اعتبارنامه، سندی است که بیشتر در معامله‌های بین‌المللی یا بسیار بزرگ از آن استفاده می‌شود. در این وضعیت، بانک به عنوان یک حواله‌دار امین به فروشنده یا طرف دوم معامله تضمین می‌دهد که پول خود را دریافت خواهد کرد. از آن‌طرف، بانک تنها زمانی پول را به فروشنده پرداخت می‌کند که خریدار، جنس خود را تحویل گرفته باشد. می‌توان اعتبار اسنادی را همان حواله در نظر گرفت. البته در این معامله، بانک تنها ضمانت پرداخت به فروشنده را بر عهده می‌گیرد و در مورد کلاه‌برداری‌هایی که ممکن است فروشنده بر سر خریدار بیاورد کاری نمی‌کند. مثلاً ممکن است طبق چیزی که بانک واسطه می‌خواهد، فروشنده جنس را در زمان تعیین‌شده به خریدار تحویل دهد اما به جای کالاهایی که با خریدار قرار گذاشته بودند، جنس‌هایی معیوب یا بی‌کیفیت و حتی جعبه‌هایی خالی به او تحویل بدهد. مثال دیگر از خطرهای استفاده از اعتبارنامه وسعتی بسیار بزرگ‌تر دارد. مثلاً اگر در کشوری که سند اعتبارنامه صادرشده، جنگی دربگیرد یا دولت آن کشور با کشور فروشنده و خریدار دچار مشکل شود، در بهترین حالت، تمام سرمایه خریدار تا زمانی نامعلوم بلوکه می‌شود.
حواله در ماشین زمان
سیستم‌های مالی، همواره در حال پیشرفت هستند و ابزارهای جدید برای راحتی و افزایش امنیت مردم ساخته می‌شوند و خواهند شد. حواله یکی از ابزارهای مالی کهن به شمار می‌رود. شاید در آینده قانون‌های محکم‌تری در مورد حواله‌ها نوشته شود و حتی شاید، ابزار جدیدی به طور کامل جای آن را بگیرد. نکته مهم این است که با تغییرات همراه شویم و ذهنمان را به روی ابزارهای جدیدی که به وجود می‌آیند باز نگه‌داریم. خلاصه‌ای از آنچه باهم گفتیم:
- حواله، ابزاری مالی است که به موجب آن بدهی از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود.
- برات، همان حواله است.
- اصطلاح‌ها و ضرب‌المثل‌های زیادی در ادبیات فارسی در مورد برات و حواله وجود دارد. مثلاً این بیت از عطار نیشابوری که می‌گوید: «نظری به کار من کن که ز دست رفت کارم / به کسم مکن حواله که به جز تو کس ندارم»
- مزیت‌های برات را می‌توان در عدم نیاز به جابه‌جا کردن پول، افزایش امنیت در معامله‌ها، راحتی در مبادله‌ها، انبارش راحت و افزایش توانایی خلق پول دانست.
- برات مشکلاتی هم دارد. مثل شفاف نبودن سیستم حواله‌ها، امنیت مالی محدود، به وجود آمدن حوالههای تقلبی، کاهش ارزش واقعی حواله‌ها در طول زمان و انتشار حوالههای بدون پشتوانه.
- باب چهارم قانون تجارت ایران از ماده ۲۲۳ تا ۳۰۶ به موضوع برات یا همان حواله پرداخته است.
- پشت‌نویسی حواله‌ها امکان انتقال اعتبار آنها را به دیگران فراهم می‌کند.
- برات، به دلیل شفاف نبودن سیستم مالی‌اش همچون تهاتر در شمار اقتصاد خاکستری قرار می‌گیرد.
- حواله‌ها همیشه به صورت یک سند تعریف‌شده نیستند. سیستم‌هایی مثل خرید و فروش سهام، حواله پیش‌فروش خودرو، حواله ارزی، بن‌های خرید، کارت‌بانکی، اوراق مشارکت و بیمه درمانی نیز سازوکار حواله‌ها را دنبال می‌کنند.
باوجود شباهت‌های ظاهری و فنی اما حواله، چک و سفته باهم حواله بانکی چگونه کار می کند؟
مصرف کنندگان در صورت نیاز به گزینه های پرداخت ایمن و تایید شده از چند روش مختلف می‌توانند استفاده کنند. مصرف‌کنندگان ممکن است برای خرید آپارتمان یا پرداخت مبلغ خریدهای بسیار بزرگ خود به این گزینه‌های پرداخت تضمین شده نیاز پیدا کنند. گزینه‌های پرداخت تایید شده با تضمین وجوه مورد نیاز به گیرنده این انتقالات پولی امنیت عرضه می‌کنند. این گزینه ها شامل چک های تضمین شده، انتقالات بانکی و حواله های بانکی هستند.
حواله های بانکی – که به آنها چک بانکی یا چک تحویلدار نیز گفته می شود – درست مانند چک های تضمینی بانکی هستند. حوالههای بانکی گزینه های پرداخت امنی هستند که توسط بانک صادرکننده تضمین می شوند در بسیاری از موارد برای انتقال مبالغ بسیار بزرگ استفاده می‌شوند. زمانی که مشتری درخواست حواله بانکی می‌کند، متصدی بانک در ابتدا از وجود پول کافی در حساب مشتری برای پوشش مبلغ درخواستی اطمینان خاطر پیدا می‌کند.
پس از تأیید، بانک مبلغ مربوطه را از حساب مشتری برداشت و به دفتر کل یا یک حساب داخلی منتقل می کند. بانک حواله را با نام گیرنده و مبلغ صادر می کند. این حواله دارای شماره سریال خاصی – که مشتری حواله کننده را مشخص می‌سازد – چاپ سفید پس‌زمینه (واترماک) است و حتی ممکن است دارای رمزگذاری خرد باشد – که این حواله را به شکل ابزار مالی مشروعی به گیرنده پرداخت معرفی و قابل انتقال بودن آن را در هنگام ارائه به بانک تضمین می‌کند . از آنجا که وجوه مربوطه پیشاپیش از حساب مشتری درخواست کننده برداشت شده‌اند ، بانک صادرکننده‌ی حواله در نهایت پرداخت کننده این وجوه به حساب می‌آید.
همانطور که در بالا ذکر شد، حواله های بانکی همانند روش پرداخت قابل اتکا و ایمنی عمل می کنند. فروشندگانی که هیچ رابطه‌ای با خریداران ندارند زمانی که انجام معاملات مستلزم انتقال مبالغ بالا است یا زمانی که تصور می‌کنند ممکن است دریافت مبلغ معامله دشوار باشد می‌توانند از خریدار حواله بانکی درخواست کنند. به عنوان مثال، فروشندگان در هنگام فروش خانه یا خودرو می‌توانند حواله بانکی درخواست کنند. البته، اگر بانک ورشکسته شود و قدرت پرداخت حوالههای بانکی باقی مانده خود را نداشته باشد یا اگر حواله تقلبی باشد ممکن است فروشنده قادر به دریافت مبلغ حواله نباشد.
بانک ها معمولاً در ازای صدور حواله از مشتریان پول دریافت می کنند. این بدان معنی است مشتریانی که حواله‌ی بانکی در خواست می‌کنند علاوه بر مبلغ حواله ممکن است مجبور به پرداخت هزینه‌های بیشتری باشد – که معمولاً نرخ ثابتی دارد، یا هزینه ثابتی است که بر اساس کل مبلغ حواله تعیین می‌شود یا برابر درصدی از مبلغ کل حواله است. ممکن است بانک‌ها از اخذ این کارمزد از مشتریانی که رابطه خوبی با مؤسسه دارند یا افرادی که ارزش خالص بالا (HNWI) دارند چشم‌پوشی کنند.
نکات کلیدی
- حوالههای بانکی اسناد قابل انتقالی هستند که پرداخت مبلغ آنها توسط بانک صادرکننده تضمین می شود.
- بانک‌ها وجود موجودی کافی در حساب درخواست‌کننده را تأیید و برای پوشش مبلغ حواله وجوه مربوطه را از حساب وی برداشت می‌کنند و آنها را به حساب داخلی خاصی واریز می‌کنند.
- زمانی که فروشندگان رابطه‌ای با خریدار نداشته باشند می‌توانند از آنها حواله بانکی درخواست کنند.
- بانک ها معمولاً برای صدور حواله های بانکی کارمزد دریافت می کنند.
ملاحظات ویژه
ممکن است برخی از بانک‌ها پس از صدور حواله گزینه لغو پرداخت مبلغ حواله را به مشتری ارائه نکنند. چرا که مطابق سوابق معامله پیشاپیش انجام شده است. بدین ترتیب اگر خریدار خواهان معکوس‌سازی معامله باشد، بانک معمولاً وی را ملزم می‌سازد تا کل مبلغ حواله را بازخرید کند. در برخی موارد، تا زمانی که مشتری مدارک مناسب را در اختیار داشته باشد، امکان لغو یا صدور مجدد حواله گمشده، دزدیده یا از بین رفته وجود دارد.
حواله های بانکی در مقایسه با حواله های پولی
حواله های بانکی و حوالههای پولی هر دو از اسناد پیش پرداختی هستند که مبلغ مشخصی روی خود سند چاپ می‌شود. هر دوی آنها روش پرداخت ایمنی از سوی نهاد ثالثی در نظر گرفته می شوند. پرداخت کننده‌ی حواله در هنگام استفاده از حواله های بانکی یا حواله پولی، نیازی به حمل مقادیر زیادی پول ندارد. با این حال، حواله های بانکی چکی هستند که پس از دریافت مبلغ از حساب صادرکننده برحسب وجوه بانک صادر می‌شود در حالی که برای خرید حواله پولی معمولا از وجه نقد استفاده می‌شود.
مهم
حواله بانکی را تنها می‌توان از بانک دریافت کرد، در حالی که حواله های پولی را می توان از فروشگاه های معتبر، دفاتر پست یا بانک ها خریداری کرد.
فقط بانک‌ها می توانند حواله بانکی صادر کنند، در حالی که هر مؤسسه تأیید شده‌ای مانند فروشگاه معتبر، اداره پست یا بانک، می تواند حواله‌ی پولی صادر کند. از آنجا که از حوالههای پولی اغلب برای پولشویی استفاده می‌شود، بسیاری از دولت‌ها مقدار پول قابل تبدیل به حواله را محدود می‌سازند. مبلغ حوالههای بانک ممکن است بسیار بالاتر از حواله پولی باشد. به دلیل محدودیت مبالغ چاپ شده بر روی حوالههای پولی – و فرآیندهایی که بانک‌ها هنگام صدور حواله بانکی پشت سر می‌گذارند- هزینه صدور حوالههای پولی کمتر از حوالههای بانکی است. دریافت حواله بانکی دشوارتر از دریافت حواله‌ی پولی است زیرا پرداخت‌کننده باید برای خرید حواله‌ی بانکی به بانک خود مراجعه کند، نه اینکه از یکی از موسسات قابل دسترس‌تری که حواله پولی عرضه می‌کنند استفاده کند.
- تفاوت‌هایی دارند.
- ارز، پول نیست؛ ارز حواله‌ای است که به پشتوانه موجودی پول صادر می‌شود.
- حواله بدون پشتوانه، هم سودمند و هم مضر است. سودمند است چون می‌تواند باعث حل شدن برخی از مشکلات مالی شود و مضر است چون می‌تواند ورشکستگی و تورم را به دنبال داشته باشد.
- اعتبارنامه، سندی است که شرکت‌ها از آن برای دادن تضمین پرداخت از طرف خریدار به فروشنده استفاده می‌کنند. این سند از سوی بانک صادر می‌شود. در معامله‌هایی که با استفاده از اعتبارنامه انجام می‌شوند، بانک، ضامن پرداخت پول به فروشنده کالا خواهد بود.
صرافی ایزدی تورنتو ٬ ارائه دهنده انواع خدمات ارزی به ایرانیان در سراسر کانادا بازار خرید و فروش ارزهای دیجیتال، با صرافی ایزدی٬ دریافت اطلاعات بیشتر با ما ارتباط تماس بگیرید