افزایش روند چاقی در ایران/اضافه وزن تهرانی ها

بر اساس گزارش ها شفافمریم برزین با بیان اینکه چاقی را می توان با اندازه گیری میزان واقعی ذخایر چربی در ترکیب بدن مشخص کرد، افزود: به دلیل سادگی و کم هزینه بودن از شاخص توده بدنی (BMI) بالاتری استفاده می شود که حاصل تقسیم بندی فرد است. وزن بر حسب متر

طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت، معیارهای چاقی در بزرگسالان و کودکان و نوجوانان متفاوت است. بر این اساس، در بزرگسالان BMI بین 18 تا 24.9، بین 25 تا 29.9 کیلوگرم بر بار اضافه وزن و شاخص توده بدنی 30 و بالاتر به عنوان چاقی معرفی می شود.

برزین خاطرنشان کرد: چاقی کودکان و نوجوانان بر اساس شاخص توده بدنی محاسبه شده از نمودارهای رشد نسبت به سن و جنسیت تعیین می شود. BMI برابر یا بیشتر از 95 درصد، نمودار “اضافه وزن” نامیده می شود و بین صدک های 85 و 95 “خطر اضافه وزن” است.

به گفته وی، با توجه به بار منفی رودخانه در کودکان و نوجوانان، سعی می کنیم از عبارت چاقی استفاده نکنیم بلکه به جای چاقی از عبارت اضافه وزن و به جای اضافه وزن از عبارت اضافه وزن استفاده کنیم.

برزین بیشترین شیوع چاقی را در خاورمیانه، آسیای جنوب شرقی، جزایر اقیانوس آرام و چین به ثبت رسانده است، جایی که چاقی در زنان بیشتر از مردان است.

طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، از سال 1980 تا 2006، شیوع اضافه وزن در گروه سنی 19 تا 2 سال از 5.5 درصد به 16.3 درصد افزایش یافت و در حال حاضر حدود 155 میلیون کودک چاق یا چاق در سراسر جهان مبتلا به اضافه وزن هستند.

محقق دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان اینکه شیوع چاقی در کودکان و نوجوانان در کشورهای در حال توسعه رو به افزایش است، گفت: در 20 سال گذشته اضافه وزن در این گروه از 10 درصد به 25 درصد و چاقی از 2 درصد افزایش یافته است. به 10 درصد

وی گفت: شیوع چاقی در کودکان شهری بیش از کودکان روستایی، در دختران نسبت به پسران و در مدارس غیردولتی بیشتر از مدارس دولتی است.

وی گفت: با توجه به اینکه کشورهای در حال توسعه هم در کودکان و نوجوانان خود دچار سوءتغذیه و هم کوتاه‌قد هستند، ریشه‌کن کردن سوءتغذیه بدون اینکه منجر به چاقی شود، چالش بزرگی برای سیستم‌های بهداشتی این کشورها ایجاد می‌کند.

برزین بر اساس آخرین گزارش سازمان بهداشت جهانی گفت: شیوع چاقی در ایران در سال 2008 19.4 درصد بوده که برای مردان 12.4 درصد و برای زنان 26.5 درصد بوده و روند رشد از سال 1996 به ویژه در زنان بوده است. تشدید شد.

وی درباره روند رو به رشد چاقی در ایران افزود: این روند رشد هم در جوامع شهری و هم در جوامع روستایی قابل مشاهده است. بر اساس مطالعات انجام شده، تعداد ایرانیان چاق از 5.2 میلیون نفر در سال 1999 به 7 میلیون نفر در سال 2007 رسیده و بیش از 2.5 برابر شده است. تعداد بیماران دارای اضافه وزن نیز از 6.9 میلیون به 11.4 میلیون افزایش یافته است که افزایش 1.6 برابری دارد.

به گفته برزین، روند افزایش چاقی در هر دو جنس و همه گروه های سنی در کشور ثبت شده است و اضافه وزن در گروه های سنی پایین تر و فقط در مردان رخ می دهد.

وی در خصوص شیوع چاقی در تهران به عنوان بزرگترین شهر ایران، گفت: از سال 1378 تا 1387 در تهران، شیوع چاقی در مردان از 15.8 درصد به 21.1 درصد و در بین زنان از 31.5 درصد به 38.6 درصد افزایش یافته است.

این محقق دانشگاه شیوع اضافه وزن و چاقی در گروه سنی زیر 20 سال شهر تهران را 28.8 درصد و در گروه سنی بالای 20 سال 63.6 درصد عنوان کرد. کودکان ۷ تا ۹ ساله نیز نسبت به کودکان ۱۰ تا ۱۱ ساله بیشتر در معرض خطر چاقی هستند.

برزین چاقی را عامل مرگ زودرس و نقش چاقی در دیابت و فشار خون، بیماری مزمن کلیوی، عواقب و مرگ و میر قلبی عروقی، سرطان سینه و روده بزرگ و عوامل روانی مانند افسردگی عنوان کرد.

وی این عارضه را یکی از معضلات بهداشتی در تمام دنیا به دلیل عوامل موثر در ایجاد و تداوم چاقی می داند و مداخلات مربوطه برای پیشگیری و درمان آن چندان امیدوارکننده نیست.

این پژوهشگر دانشگاه در خصوص عدم انجام مطالعات مداخله ای ملی برای پیشگیری و درمان چاقی در کشور گفت: مطالعات اندکی و پراکنده در این زمینه در جمعیت محدودی انجام شده است که شامل تغییر سبک زندگی، تغییر رژیم غذایی و افزایش فعالیت بدنی می شود. در دراز مدت در دروس قابل اجرا نبوده و شکست خورده است.

برزین با بیان اینکه هیچ داروی لاغری بی خطر و موثری در دنیا معرفی نشده است، تاکید کرد: تنها راه موثر برای درمان چاقی مرضی (شاخص توده بدنی بالای 35) جراحی است که نیاز به مراقبت های ویژه بعد از جراحی دارد و نظام سلامت کشور نسبتاً گران است. .

وی گفت: با قطعیت می توان گفت که پیشگیری بهتر از کنترل چاقی است.