شگفتی‌های نوشتن در فضای مجازی!

این شاعر، پژوهشگر و مدرس زبان و ادبیات فارسی در یادداشتی که در این خصوص به مجله تفریحی زیباروز تقدیم کرده است، گفت: نوشتن در فضای مجازی به دلیل سرعت، سهولت و مزیت های دیگر بسیار لذت بخش است. یکی از مزایای آن این است که “بدون مرز” است; هم در انتخاب موضوعات و زبان و هم از نظر حجم انتشارات و خوانندگان.

اما یکی از شگفتی های نویسندگی در فضای مجازی که گاهی مفرح و گاهی خسته کننده است این است که خوانندگان مختلف گاهی چیزی را با نام و تصویر واقعی شما می نویسند و گاهی با هویتی پنهان و تصویری جعلی. این نوشته ها انواع مختلفی دارند. در این یادداشت به انواع کتیبه هایی به نام “کامنت گذاری” در فضای مجازی فکر می کنم.

1- متون تبلیغاتی امکان تبلیغات حرفه ای یا فکری و سیاسی بدون ارتباط با متن اصلی.

۲- پرونده اجباری مهاجمان سایبری و گروه های فشار از سلطنت طلبان و ضدانقلاب های آن سوی اقیانوس تا حافظ طبیعت آن سوی آب ها از دریای خزر تا خلیج فارس.

3- نوشته هایی که با طرح سوالات بیهوده سعی در به حاشیه راندن نوشته اصلی دارند و با یک سری استدلال حرف شما را روی صندلی می نشانند.

4. مخاطبانی که معتقدند هرکسی باید در گستره فکری و سلیقه ای خود بیندیشد و بنویسد، پس فارغ از نوشته اصلی، از نویسنده بخواهید که هر طور که می خواهد بنویسد.

حرفه هایی مانند:

– شما که نگران الفبا و زبان فارسی هستید، می خواهم در مورد حقوق و عیدی کارمندان چیزی بنویسید.

– راستی چرا به جای شعر گفتن از بازداشت شدگان تظاهرات بازنشستگان نمی نویسید؟

– چرا از جنگ های اوکراین، یمن، سودان، تایوان و لیبی نمی نویسید و فقط غرق در شعر و بلاغت و دستور زبان هستید؟

5. مخاطبانی که فضای مجازی را کلاس درس و پرسش و پاسخ می دانند.

یا پست هایی مثل این:

رشته تحصیلی من را مشخص کنید.

موضوع پایان نامه ام را به من پیشنهاد دهید.

دارم پایان نامه میفرستم اشتباه بنویس.

چند آهنگ برای نقد و نظر میفرستم

پس از بررسی، مجموعه شعرم را برای انتشار به ناشر معتبر می فرستم.

6. مخاطبی که با روحیه تحقیق و پرسش بر نویسنده فشار می آورد از همه غافلگیرکننده و نگران کننده است، چرا این را نوشتید؟ چرا اینجوری نوشتی

این گروه عجیب و عصبی، اگر به مقصد نرسند، از سر راه برمی خیزند و ناسزا می گویند.

7. گروه دیگری که در آن نیروهای سازمان یافته، محافل پنهان و آشکار قدرت، ثروت و شخصیت های برجسته (سلبریتی ها، برندها و برخی اصناف) هستند، به محض اینکه چیزی خلاف میل کارفرمایانشان بنویسید، مثلاً از خواننده انتقاد کنید، یا اشتباهات “دفترچه آزمون کنکور را به من یادآوری کنید یا از بی عدالتی و بدرفتاری یکی از مشاغل انتقاد کنید. این گروه سازمان یافته به میدان می آیند و فحش و فحش می دهند تا نویسنده را عصبی، ناراحت و ساکت کنند.”

انتهای پیام/