اقدامات لازم برای احیای قلبی-ریوی در کودکان

به گزارش مجله تفریحی زیباروز، روش‌های احیا برای بزرگسالان، نوزادان و کودکان مشابه است و تنها یک تفاوت کوچک وجود دارد و آن اینکه به طور کلی به دلیل کوچک‌تر بودن بینی و دهان نوزاد، هوا راحت‌تر به ریه‌های بیمار منتقل می‌شود. همچنین باید مراقب بود که تنفس دهان به دهان در کودکان کمی بیشتر از بزرگسالان انجام شود. به عنوان مثال، سر کودک نباید زیاد به عقب خم شود، زیرا مجاری تنفسی و گردن کودکان آسیب پذیرتر از بزرگسالان است.

خواندن در مورد CPR ممکن است به شما در انجام آن به خوبی کمک نکند، اما قبل از انجام این کار، باید چند نکته را در نظر داشته باشید. برای حفظ ایمنی بیمار، فرد باید تحت CPR نوزاد/کودک قرار گیرد. همچنین باید در نظر داشت که آموزش احیای قلبی ریوی نیازمند تمرینات مکرر است زیرا احتمالاً مهارت های CPR بدون تکرار فراموش می شود.

بهترین گزینه برای ایست قلبی که پس از مشکل تنفسی، غرق شدن و مصرف بیش از حد دارو رخ می دهد، ممکن است استفاده از احیای قلبی ریوی باشد.

احیای قلبی ریوی فقط در صورتی باید استفاده شود که کودک این سه حالت را داشته باشد: بیهوش باشد، نفس بکشد و نبض نداشته باشد. استفاده از این روش برای کودکی که این عارضه را ندارد مضرتر از مفید است.

اگر تنفس کودک قطع شود چه باید کرد؟

آروم باش. هر چقدر هم که این وضعیت نگران کننده باشد، باید مراقب بود که کمک کند. به شانه نوزاد ضربه بزنید و نام او را صدا بزنید. اگر پاسخ نداد، اگر شخص دیگری در آنجا حضور داشت، از او بخواهید که با آمبولانس تماس بگیرد و در صورت آگاهی کامل، فوراً اقدامات نجات را انجام دهد.

اگر تنها هستید، مراحل CPR را شروع کنید. نگران انجام درست آن نباشید. مهم است که هر چه سریعتر گام بردارید.

به گزارش هلث دی نیوز، دستورالعمل های آکادمی اطفال آمریکا این پنج مرحله را به عنوان مبنایی برای اقداماتی که باید در مواقع اضطراری انجام داد، فهرست می کند. به سرعت اما به آرامی کودک را روی یک سطح محکم به پشت قرار دهید، مگر اینکه خطر آسیب به نخاع، گردن یا کمر وجود داشته باشد. در این صورت، آن را حرکت ندهید. همچنین اگر کودک خونریزی دارد، آن ناحیه را فشار دهید تا خونریزی متوقف شود و تا زمانی که خونریزی کنترل نشده است، احیای قلبی ریوی انجام ندهید.

1. هوشیاری، تنفس و نبض کودک خود را بررسی کنید.

2. شروع به نفس کشیدن کنید عزیزم. چانه کودک را بلند کنید تا راه هوایی باز شود، سپس بینی او را با انگشتان خود بگیرید. دهان خود را روی دهان کودک بگذارید و یک تا یک و نیم ثانیه نفس خود را بیرون دهید. اگر سینه کودکتان بالا می رود مراقب باشید. دهان خود را باز کنید و بگذارید قفسه سینه استراحت کند. این کار را تکرار کنید و سه ثانیه بعد دوباره نفس بکشید.

3. مطمئن شوید که قلب او می تپد. با فشار دادن آرام دو انگشت بین حنجره و عضله ای که در امتداد گردن او امتداد دارد، به آرامی نبض را احساس و بررسی کنید. اگر نبض احساس کردید، هر سه ثانیه یک بار نفس بکشید تا کودک شروع به نفس کشیدن کند. اگر نبض را احساس نکردید، به مرحله بعدی بروید.

4. سینه خود را فشار دهید (ماساژ قلب). با دو انگشت، قفسه سینه کودک را حدود یک سوم تا یک دوم عمق قفسه سینه فشار دهید. پنج فشار سریع قفسه سینه را با استنشاق جایگزین کنید. هر دقیقه تنفس و نبض خود را چک کنید. این کار را تا زمانی که کودک نبض پیدا کند و خود به خود شروع به تنفس کند ادامه دهید.

5. اگر هنوز کسی با آمبولانس تماس نگرفته است، احیاگر باید این کار را انجام دهد.

انتهای پیام/